Honōrius , iī, m., der Sohn des Kaisers Theodosius ... ... Honōriānus , a, um, honorianisch, des Honorius, thermae, Cod. Theod. 15, 1, 50. – C) Honōrias , adis, f., honoriadisch, sorores, Töchter des Honorius, Claud. laud. ...
sonōrus , a, um (sonor), schallend, klingend, ertönend, ... ... sonorus, entsetzliches, durchdringendes Gebrüll (des Löwen), Gell. – Compar., rationabilius est sonoriusque m. folg. Acc. u. Infin., Prisc. 2, 3. ...
Honōriadēs , - riānus , - rias , s. Honōrius.
iūro , āvī, ātum, āre (2. ius), das Recht ... ... s. lapis: dah. iuror, man schwört bei mir, iuratur Honorius absens, Claud.: tunc deus captivis etiam iurabere Thebis, Stat.: regi deorum iurari ...
serēnus , a, um (viell. zu altind. kšārá-s, ... ... § 375, 1. – Serena, Gemahlin des Stilicho, Schwiegermutter des Kaisers Honorius, von Klaudian in einem besonderen Gedichte besungen.
Rutīlius , a, um (urspr. appell., rutilius = rufus, ... ... , 2, 102. – c) Rutilius Claudius Namatianus, aus Gallien, Staatsmann unter Honorius, der ein Itinerarium in Versen verfaßt hat; vgl. W. Teuffel Gesch ...
ratiōnābilis , e (ratio), I) mit Vernunft begabt, vernünftig, ... ... videtur, ICt.: mihi tamen ita rationabile videtur, ut etc., Gromat. vet.: rationabilius sonoriusque est m. folg. Acc. u. Infin., Prisc. 2, ...