sīgnātus , a, um, PAdi. (v. signo), I) kenntlich, deutlich, sichtbar, quid signatius, Tert. de res. carn. 13. – II) wohlverwahrt, geschützt, unversehrt, Varro b. Non. 397, 22.
obstinātē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... Guten u. Bösen, aggredi, Plaut.: negare, Caes.: credere, Liv. – obstinatius agere, Suet. – obstinatissime recusare alqd, Suet.: obstinatissime tenuit, ne etc., ...
exāminātē , Adv. (examinatus), geprüft, d.i. mit ... ... praescr. 33: spatiis ex. dimensis, Amm. 29, 1, 30: Compar., examinatius deliberare, Amm. 25, 7, 7: legere, Amm. 30, 3, ...
fēstīnātō , Adv. (festino), eilfertig, eilig, schleunig, ... ... Caes. 16, 2. Iustin. 38, 10, 11. – Kompar. fēstīnātius , Suet. Aug. 29, 1. Amm. 24, 6, 11.
cōnsīgnatē , Adv. (consignatus v. consigno), deutlich ausgeprägt, consignatius, Gell. 1, 25, 8: consignatissime, Gell. 1, 15, 12.
coinquinātus , a, um, PAdi. m. Compar. (coinquino), besudelt, befleckt, quid esse his potest coinquinatius? Arnob. 7, 16.
ratio , ōnis, f. (reor, ratus), das Abrechnen, Berechnen ... ... Geschäftsangelegenheit, Geschäftsache, Geschaftsverhältnis, Geschäftsführung, Geschäft, übh. Angelegenheit, Carpinatius, qui iam cum isto summā consuetudine, praeterea re ac ratione coniunctus esset, ...
sīgnātē , Adv. (signatus), bezeichnend, deutlich, Gell. ... ... 2 u.a. Porphyr. Hor. sat. 1, 1, 1: Compar. signatius, Amm. 23, 6, 1 u. 15, 2: Superl. signatissime ...
ōrdinātē , Adv. (ordinatus), ordentlich, in gehöriger Ordnung, geordnet ... ... etiam malis utendo permanet bonus, Augustin. epist. 140, 4: quo plenius et ordinatius retractentur, Tert. adv. Marc. 1, 19: ordinatissime subiungere, ...
scrīptūra , ae, f. (scribo), I) das Zeichnen; dah. meton., die Linie, Grenzlinie, malarum, Gesichtszüge, Petron. 126, 15. ... ... , Cic.: u. so in scriptura Siciliae pro magistro est quidam L. Carpinatius, Cic.
1. nōminātus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... Augustin. conf. 5, 3: nominatiora pericula, Tert. de anim. 13: quid nominatius Christo? Augustin. de civ. dei 16, 2 in.: nominatissimi auctores, Prisc ...
inquinātus , a, um, PAdi. (inquino no. II), ... ... Cn. Pompeio accusando quam in universo senatu vituperando fuit? Cic.: nihil illo homine inquinatius, Cic.: sermo inquinatissimus, sehr schmutzig, Cic.: ratio inquinatissima, Cic.: ...