... curiam per praeconem ad regem Tarquinium citari iussit, Liv.: postquam citati (patres) non conveniebant, dimissi circa ... ... die Ritter bei der Musterung, cum praeco cunctaretur citare ipsum censorem »Cita«, inquit Nero, »M ... ... edixerat, Sthenium citari iubet, Cic.: citat reum, non respondet; citat accusatorem, citatus accusator, M. Pacilius, nescio quo casu non respondit ...
... u. Verg., dicto prope citius, Liv.: solito citius, Ov.: serius aut citius, früh oder spät, Ov.: tardius an citius, Sen.: vel citius vel tardius, Augustin. – se in currus citissime recipere, Caes.: citissime crescere, Plin. – II ...
... u. 14, 33). – II) Compar. citerior , neutr. citerius, Genet. iōris, mehr hierherzuliegend ... ... Max.: vita, Amm.: ultio delicto citerior, Val. Max.: citeriore die, Ggstz. longiore, ... ... 299. – III) Superl. citimus od. citumus , a, um, sehr nahe, ...
citrā , Adv. u. Praep. m. Acc. ... ... es bei Sch. bewenden lassen, Sen. rhet.: Compar., citerius debito, eher als er sollte, Sen. de ira 1, 17, 7. – melius ultra quam citra stat oratio, sagt besser mehr ...
citrō , Adv. (citer), nach diesseits, hierherwärts, herüber, retro citroque, *Pacuv. tr. 333. – gew. in Vbdg. mit ultro, s. ultrō no. I.
citrus , ī, f. (κέδρος ... ... die Würmer abhielt, auch als Gegengift diente, citri arbor, Pallad. 4, 10. § 11 u. 15. Serv ... ... . 9, 6. Plin. 13, 91. Lucan. 9, 428: Libyssa citrus, Varr. sat. Men ...
... von Citium, die Citienser, ICt. – B) Citiēus , a, um, citiëisch, aus Citium, sal, Plin.: ... ... Citiēī, ōrum, m., die Einw. von Citium, die Citieer, Cic. – C) ...
citrum , ī, n. (citrus no. II), Citrusholz, massiv od. zum Furnieren kostbarer Möbel, bes. Tische verarbeitet, Cato oratt. 36. fr. 1. Varr. r. r. 3, 2, 4. Vell. 2, 56, ...
ac-cīto , āre, hervorrufen = aussprechen, vota, Macr. de diff. Gr. et Lat. verbi 18, 1.
būcita , s. būcētum.
citius , Adv., s. 1. citō.
... tardus), a) übh.: citati (eiligen) nautae, Prop.: citatior volatus (avium), Frontin.: ... ... passuum minime duo, Scrib.: ferunt citati signa, Liv.: penna citatior ibat, Sil.: citatum agmen Tusculum ... ... lentiora), Quint.: argumenta acria et citata, Quint.: soni tum placidi tum citati, Gell.: in argumentis ...
... lyra, Verg. u. Hor.), ars citharae, Hyg.: citharae soni, Quint.: citharae cantus, Hor. u. Lact.: citharae et cantus peritus, Tac.: citharam tenens, Cornif. rhet.: citharā canere, Tac.: citharā cantare, Censor.: ad ...
circito , āre (= circuito; vgl. circitor = circuitor), überall ... ... omnes istae artes, quibus aut circitatur civitas aut strepit, die in der Stadt umher ihr Wesen treiben od ... ... erfüllen, Sen. ep. 90, 19. Vgl. Gloss. ›circito, περινοστῶ, κυκλεύω‹.
ascītēs , ae, m. (ἀσκίτης), die ... ... chron. 3, 8. § 102 u. 105 (Akk. Plur. ascitas) 114. Plin. Val. 3, 12.
accītus (adcītus), Abl. ū, m. (accio), das Herbeirufen, ... ... Ruf, die Vorladung, m. subj. Genet., accitu istius, Cic. Verr. 3, 68: cari genitoris, Verg. Aen. 1 ...
citātim , Adv. (citatus), hurtig, schnell, eilends, Auct. ... ... summatim). Vgl. Funk in Wölfflins Archiv 7, 496. – Compar. citātius , Quint. 11, 3, 112: Superl. citātissimē , Quint. 1, 1, 37.
citreus , a, um (citrus), I) zum Zitronenbaume gehörig, ... ... b. Macr., u. bl. citreum, Plin., die Zitrone. – II) zum Citrusbaum gehörig, mensa, aus Citrusholz, Cic.: oleum, Citrusöl, Plin.
citātio , ōnis, f. (cito, āre), das Aufrufen, a) als jurist. t. t., edictorum sollemnium, Cod. Iust. 1, 12, 6. § 4. – b) als milit. t. t., der ...
citrium , ī, n., die Zitronengurke, Apic. 1, 21; 3, 75 (dazu Schuch) u. 4, 175: citrium maximum, Edict. Diocl. 6, 75.
Buchempfehlung
Bereits 1792 beginnt Jean Paul die Arbeit an dem von ihm selbst als seinen »Kardinalroman« gesehenen »Titan« bis dieser schließlich 1800-1803 in vier Bänden erscheint und in strenger Anordnung den Werdegang des jungen Helden Albano de Cesara erzählt. Dabei prangert Jean Paul die Zuchtlosigkeit seiner Zeit an, wendet sich gegen Idealismus, Ästhetizismus und Pietismus gleichermaßen und fordert mit seinen Helden die Ausbildung »vielkräftiger«, statt »einkräftiger« Individuen.
546 Seiten, 18.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro