Āliī , ōrum, m., s. Elīus unter Elis.
ē-licio , ē-licuī, ē-licitum, ere (ex u. *lacio), ... ... Tac.: poet., ut hostium (sanguis) eliciatur suo (sanguine), Cic. poët. – 2) insbes., ... ... , -treiben, sonos, Cic.: lapidum ictu ignem, Cic.: terra elicit (läßt hervorsprießen) ex eo (semine) herbescentem viriditatem, ...
... her wanken, schwanken, fluitans testudo, Tac.: praelongis hastis fluitans labansque miles (in Reih u ... ... (v. den Atomen), Lucr.: ancorarum funes fluitabant, Tac.: fluitantia vela, Plin. pan., lora, Ov.: fluitans amictus, Catull.: vestis fluitans, Tac. – b) ...
Alyzia , ae, f. (Ἀλυζία), eine kleine Stadt Akarnaniens, mit einem dem Herkules geweihten Tempel u. Hafen, j. Porto Candello, Cic. ep. 16, 2 u. 3. Plin. 4, 5.
Angliī , ōrum, m., die Angeln, germanisches Volk an der Elbe, von wo aus sie nach Britannien (Engel-land, England) zogen, Tac. Germ. 40.
fluido , āre (fluidus), fließend machen, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 4, 136.
clucio , āre (γλυκίζω), versüßen, Apic. 4, 162.
Aeoliī , s. Aeolēs.
al-licio (ad-licio), lexī, lectum, ere (ad u. *lacio ... ... esse quod ad se rem ullam tam alliciat et tam attrahat, quam ad amicitiam similitudo, Cic.: nihil (est), quod magis alliciat ad diligendum (sc. quam virtus), Cic.: cum in hunc ...
il-licio , lexī, lectum, ere (in u. lacio), anlocken, anreizen, meist im üblen Sinne = zu etw. verlocken, verführen, nach etwas lüstern machen, I) im üblen Sinne: alqm, Cic. ...
fluidus , a, um (fluo), fließend, flüssig, ... ... quid tam contrarium est, quam terrenum fluido? Col. 8, 16, 1. – II) übtr.: ... ... .: so auch corpora, Liv.: neutr. pl. subst., firmamenta fluidorum ac labentium, Sen. ep. 102, ...
Elicius , iī, m. (elicio), ein Beiname Jupiters in der röm. Auguralsprache = der im Blitze, den der fulgurator herabzaubert (elicit), Herniederfahrende, der Blitzlenker (= dem griech. Ζευς Καταιβάτης), Ov ...
2. dēlicia od. dēliquia , ae, f. (de u. liquere), der obere Dachbalken, Vitr. 6, 3, 2; vgl. Paul. ex Fest. 73, 2.
alūcita , ae, f. (ἀλύω), nach Fulgent. serm. ant. 52 = conops, die Mücke, Schnake, Petr. fr. 11.
dē-licio , ere (de u. lacio), jmd. (vom rechten Wege abziehend) an sich locken, ergötzen, Titin. com. 190.
1. dēlicia , ae, f., s. dēliciae /.
Fēlīcio , ōnis, m. (felix), das Glücksmännchen, Petron. 67, 9.
ē-lūcido , āre, in helles Licht setzen, Vulg. Sirach 24, 31.
calicia , ae, f., ein unbekanntes Kraut, Plin. 24, 156 Detl.
... comes est extrema saltatio, Cic.: deliciae lususque, Mart.: cenarum ciborumque exquisitae deliciae, Gell.: aut supellectilis ad delicias aut epularum ad voluptates, Cic.: deliciae ventris et inguinum, ... ... 14959 u. 20237 (vgl. für delicia u. delicium Neue Wagener Formenl. 3 ...
Buchempfehlung
Noch in der Berufungsphase zum Schulrat veröffentlicht Stifter 1853 seine Sammlung von sechs Erzählungen »Bunte Steine«. In der berühmten Vorrede bekennt er, Dichtung sei für ihn nach der Religion das Höchste auf Erden. Das sanfte Gesetz des natürlichen Lebens schwebt über der idyllischen Welt seiner Erzählungen, in denen überraschende Gefahren und ausweglose Situationen lauern, denen nur durch das sittlich Notwendige zu entkommen ist.
230 Seiten, 9.60 Euro