... bl. Coniunctiv, ames dici, neve sinas, Hor. – zwei- od. mehrmals, weder... noch, ut id neve in hoc neve in alio requiras, Cic.: neve... neve... neu... neve, Verg. – ne... neu (und damit nicht), ...
nevīs , nevult od. nevolt, s. nōlo /.
Mnēvis , idis, m. (Μνεῦις), ein schwarzer, dem Sonnengotte geheiligter Ochse in Heliopolis, Plin. 36, 65. Amm. 22, 14, 7; vgl. Macr. sat. 1, 21, 20 (nach dem der Ochse ...
Geneva , ae, f., s. Genava.
Ninevē , Ninevītae , s. Ninivē.
nēvolus , s. naevulus.
benevolē (benivolē), Adv. (benevolus), wohlwollend, mit Wohlwollen, gütig, ... ... angeführt hast, Cic.: fideliter benevoleque praesto esse alci, Cic. – Compar. benevolentius, Boëth. de diff. top. 4. – Superl. benevolentissime, Augustin. ep. 22, 1 u. 166, ...
benevolus (benivolus), a, um, Adi. m. Compar ... ... . Dat., ut eum, qui audiat, benevolum nobis faciamus, Cic.: servus benevolus domino, treuergeben, dienstwillig, Cic. – Compar., benevolentior tibi quam fui nihilo sum factus, Cic. ...
in-ēvectus , a, um (in u. evehi), hinaufgefahren, -gestiegen, Ps. Verg. cul. 100 u. 341.
... 71. – Dav.: a) Beneventānus , a, um, beneventanisch, aus Beneventum, ager, Cic. u. ... ... u.a. – b) Beneventānicus , a, um, beneventanisch, morbus, Pelagon. veterin. ...
benevolēns (benivolēns), entis (bene u. velle), ... ... ) m. Dat. od. inter se, hero benevolens, Plaut.: benevolentem vivere alci, Plaut.: benevolentes inter se, Plaut. – b) subst., ... ... ben., Plaut.: sua ben., Plaut.: neque benivolens (Umpf. benevolus) neque notus neque cognatus, Ter. ...
in-ēvolūtus , a, um (in u. evolvo), unaufgerollt = ungeöffnet, liber, Mart. 11, 1, 4.
... benevolentia erga se, Curt.: fretus conscientiā officii tui benevolentiāque, Cic.: benevolentiam desiderare, Cic.: alci benevolentiam colligere (Ggstz. odia), Caes.: benevolentiam habere erga alqm, Cic.: benevolentiam praestare alci od. conferre ... ... Cic.: nihil de sua in Aeduos benevolentia deminuere, Caes.: cum alqo benevolentiā in alqm certare, Tac ...
in-ēvītābilis , e, unvermeidlich, unausweichbar, fulmen, Ov.: malum, Sen.: crimen, unablehnbarer Vorwurf, Tac. – neutr. pl. subst., non vitare inevitabilia, Sen. ep. 30, 7.
benevolenter , Adv. (benevolens), wohlwollend, Pontius vit. Cypr. 5. – Compar. u. Superl. s. benevolē.
per-benevolus , a, um, sehr wohlwollend, alci, Cic. ep. 14, 4, 6.
in-ēvulsibilis , e (in u. evello), untrennbar, Augustin. c. Donat. 3, 10.
benevolentiēs = benevolentia, Charis. 118, 20.
inēvītābiliter , Adv. (inevitabilis), unvermeidlich, Augustin. enchir. 13; serm. 162, 4. Boëth. de cons. phil. 5, 3. p. 102, 35 Obb. u.a. Eccl.
trāns-beneventānus , a, um, jenseit Beneventums gelegen, Paul. Nol. carm. 27, 377.
Buchempfehlung
Der lyrische Zyklus um den Sohn des Schlafes und seine Verwandlungskünste, die dem Menschen die Träume geben, ist eine Allegorie auf das Schaffen des Dichters.
178 Seiten, 9.80 Euro