immolātīcius , a, um (immolo), geopfert, caro, Augustin. epist. 47, 4. – subst., immolātīcium, iī, n., Opferfleisch, nos morticino et immolaticio non vescimur, Augustin. c. Faust. 13, ...
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »immolaticius«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 76-77.