Retovium , iī, n., Stadt in Ligurien, jetzt Ritorbio; dav. Retovīnus , a, um, retovinisch, aus Retovium, lina, Plin. 19, 9.
īnflovium , s. īnfluvium.
decennovium , ī, n. (decem u. novem), eine Strecke von 1900 Fuß, Corp. inscr. Lat. 10, 6850 u. ... ... var. 2, 32, 2 u. 2, 33, 1 (wo Decemnovium).
Decemnovium , s. decennovium.
lāc , lactis, n. ( aus *glact, griech. γάλα od. γλάγος), Milch, I) eig.: ovium lac, Gell.: lac asininum, Cels.: bubulum, vaccinum, Plin.: lac equinum, ...
ovis , is, f. ( altindisch ... ... Schaf, I) eig. u. übtr.: a) eig.: custos ovium, Verg.: magister ovium, Verg.: pastor ovium, tonsura ovium, Varro: glabra, scabra, Plaut.: ovis fera, Varro: ovis mas, ...
ab-igo , ēgi, āctum, ere (ab u. ago), ... ... -jagen, vertreiben, a) leb. Wesen: α) übh.: greges ovium ex Apulia in Samnium aestivatum, Varr. r.r. 2, 1, 16: ...
tōnsor , ōris, m. (tondeo), I) der Scherer ... ... der Wolle u. Wolltiere, tonsor pecorum, Edict. Diocl. 7, 32: ovium suarum, Vulg. genes. 38, 12; vgl. Vulg. 1. regg ...
pāstor , ōris, m. (pasco), I) der Hirt, Cato, Cic. u.a.: boum, Prob. ad Verg.: ovium, Eccl. u. Serv.: armentarius, Eccl.: pastor (Schäfer) vel ...
villus , ī, m. ( zu vellus), das ... ... zottige Haare, villis ingentibus, Lucil.: animantium aliae villis vestitae, Cic.: ovium villi, Cic.: leonis, Verg.: arietis, Verg.: improbus barbarum villus, übermäßige ...
tōnsio , ōnis, f. (tondeo), I) das Scheren, die Schur, ovium, Vulg. deut. 18, 4. – II) das Abmähen, regis, Vulg. Amos 7, 1.
con-texo , texuī, textum, ere, zusammenweben, -flechten, I) eig.: 1) im allg.: villos ovium, Cic.: arundines scopasque, Auct. b. Afr.: amarantis lilia alba, Tibull. ...
... lanae (Ggstz. vulsura), Varro: ovium, Varro LL. u. r.r. Colum. 7, 4, ... ... tonsura vel rasura capitis, Cael. Aur.: Plur., semestres facere tonsuras (ovium), Varro r.r. 2, 11, 8. – II) das ...
pullīgo , inis, f. (3. pullus), die grauschwarze-, dunkle Farbe, ovium, Plin. 8, 191.
perconto (percuncto), āvī, ātum, āre = percontor (percunctor), ... ... quo pacto Troiam liquerit, Naev. b. Pun. fr.: im Passiv de ovium dentibus opiliones percontantur, Gell.: percontato pretio, Apul. – Partic. subst., ...
vēnditor , ōris, m. (vendo), der Verkäufer, ... ... . emptor (der Käufer), Varro, Cic. u.a. – venditores ovium et boum, Ambros. in Luc. 9. § 20: gemmarum argentique atque ...
dēsector , ōris, m. (deseco), der Scherer, iners ovium, Orest. tr. 276.
colōnicus , a, um (colonus), I) den Ackerbau, die Landwirtschaft betreffend, leges, Varr. r. r. 1, 17, 2: ovium genus, auf allen Landgütern gezogene, gewöhnliche, Plin. 8, 189: ...
cubitālis , e (cubitum), eine Elle lang, Ellen-, c. fere cava (Löcher), Liv.: c. ovium caudae, Plin.: simulacrum cubitali maius, Suet. – c. mensura (Ellenlänge), Pallad.: longitudo, magnitudo, Plin.
īnfluvium (arch. inflovium), iī, n., der Hineinfluß, Corp. inscr. Lat. 1, 199, 7.
Buchempfehlung
Die Brüder Atreus und Thyest töten ihren Halbbruder Chrysippos und lassen im Streit um den Thron von Mykene keine Intrige aus. Weißes Trauerspiel aus der griechischen Mythologie ist 1765 neben der Tragödie »Die Befreiung von Theben« das erste deutschsprachige Drama in fünfhebigen Jamben.
74 Seiten, 4.80 Euro