Pīrithous , ī, m. (Πειρίθοος), des Ixion Sohn, König der Lapithen, Gemahl der Hippodame od. Hippodamia, Freund des Theseus, ging nach dem Tode der Hippodamia mit Theseus in die Unterwelt, um die Proserpina zu ...
... Schaper (von Ribbeck eingehakt). Hyg. fab. 62: Ixione natus, Pirithous, Ov. met. 12, 210: matre deā et Ixione nati, ... ... ;δης), der Ixionide (Sohn Ixions), v. Pirithous, Prop. u. Ov.: Plur. Ixionidae, ...
Ampyx , pycis, Akk. pyca, m. (Ἄμπ ... ... Ov. met. 5, 184. – II) ein Lapithe, der auf des Pirithous Hochzeit den Zentauren Oiklus (Oëklus) erschlug, Ov. met. 12, 450. ...
... der Sage nach des Neptun, Freund des Pirithous, Gemahl der Ariadne, später der Phädra, Vater des Hippolytus von der ... ... thesëisch, crimen, Verlassen der Ariadne, Ov.: fides, gegen Pirithous, Ov. – b) = athenisch, Hymettus, Mart.: ...
Pyracmos , ī, m. od. (Ehwald) Pyractēs , ae, m., einer der Zentauren bei der Hochzeit des Pirithous, Ov. met. 12, 460.
Pērithous , ī, m., s. Pīrithous.
Ischomachē , ēs, f. (Ἰσχομάχη), Gemahlin des Pirithous, sonst Hippodamia genannt, Prop. 2, 2, 9.
2. dīco , dīxī, dictum, ere (indogerm. *deik, ... ... bellatorem Mars se haut ausit dicere, Plaut.: quem dixere chaos, Ov.: felicem diximus Pirithoum, haben gl. gepriesen, Ov.: equidem me Caesaris militem dici volui, ...
pulso , āvī, ātum, āre (Intens. v. pello), ... ... zu etw. treiben, quae te vecordia pulsat, qui me vivente lacessas Pirithoum? Ov. met. 12, 228. – c) jmds. inneres Gefühl-, ...
Amycus , ī, m. (Ἄμυκος), ... ... . – II) ein Zentaur, Sohn des Ophion, der auf der Hochzeit des Pirithous den Lapithen Celadon erschlug, dann aber von der Hand des Belates ...
quantus , a, um ( aus quam u. der Adjektivendung ... ... soviel an mir (dir) liegt, soviel mich betrifft, Cic.: quantum ad Pirithoum, Phaedra pudica fuit, soviel od. was den P. anlangt, Ov.: ...
co-hibeo , buī, bitum, ēre (co und habeo), ... ... ventos carcere, Ov.: sanguinem spongiā, Cels. – v. lebl. Subjj., Pirithoum cohibent catenae, Hor.: claustra cohibentia Ianum, Hor. – im Passiv, ...
Cecrops , opis, m. (Κέκροψ), ... ... des athenischen Königs Pandion), Hor.: fides, die Treue der Freunde Theseus u. Pirithous, Stat.: cuius Cecropiā voce madent pectora, voll attischer Weisheit, Mart. ...
spīritus , ūs, m. (spiro), der Hauch, I) der Hauch = Lufthauch, Luftzug ... ... ī, n., Ital. act. apost. 16, 7, wov. Abl. spirito, Corp. inscr. Lat. 13, 1898.
Lapithēs , ae, m., der Lapithe, Plur. ... ... von pelasgischem Stamme, berühmt durch seinen Kampf mit den Zentauren auf der Hochzeit des Pirithous, Ov. met. 12, 210 sqq. Cic. Pis. 22: semiferi ...
Aphareus , ī, m. (Ἀφαρεύς ... ... 8, 304. – II) ein Zentaur, dem Theseus auf der Hochzeit des Pirithous die Arme zerschmetterte, Ov. met. 12, 341 sqq.
1. concordia , ae, f. (concors), die Einherzigkeit (vgl ... ... ordo et, ut ita dicam, concordia, Cic. – Meton., et cum Pirithoo felix concordia Theseus, ein Herz und eine Seele, Ov. met. ...
Centaurus , ī, m. (Κένταυρ ... ... bes. berühmt durch den Kampf mit den Lapithen, der sich auf der Hochzeit des Pirithous wegen Ehrenverletzung der Braut in der Trunkenheit entspann u. mit völliger Niederlage der ...
Hippodamē , ēs, Akk. ēn, f. u. ... ... großes Glück, Prop. 1, 8, 35. – II) die Gattin des Pirithous (auch Deidamia u. Ischomache gen.), Form -ē, Ov. ...
Buchempfehlung
Der satirische Roman von Christoph Martin Wieland erscheint 1774 in Fortsetzung in der Zeitschrift »Der Teutsche Merkur«. Wielands Spott zielt auf die kleinbürgerliche Einfalt seiner Zeit. Den Text habe er in einer Stunde des Unmuts geschrieben »wie ich von meinem Mansardenfenster herab die ganze Welt voll Koth und Unrath erblickte und mich an ihr zu rächen entschloß.«
270 Seiten, 9.60 Euro