Popilius (Popillius), a, um, Name einer röm. gens, aus ... ... 7, 2 (17), 2 sqq. Liv. epit. 120. – Popilia, die Gemahlin des O. Katulus, Cic. de or. 2, 44, – Adi. popilisch, gens, Cic.: familia, Liv.
nēdum , Adv. (vgl. dum), I) im Nachsatze, ... ... numquam sufferre eius sumptus queat: nedum tu possis, Ter.: optimis temporibus nec P. Popilius nec Q. Metellus vim tribuniciam sustinere potuerunt, nedum his temporibus sine vestra sapientia ...
Mārcius , a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten Ancus Marcius, Enkelsohn des Numa von der Popilia, vierter König in Rom (638–614 v. Chr.), Liv. 1, ...
Rupilius , a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten a) P. Rupilius, mit Popilius Länas Konsul, Cic. de amic. 37; Verr. 2, 40: ...
co-hortor , ātus sum, ārī, mit eindringlicher Rede ... ... betreff wessen? durch de m. Abl., numquam de P. Popilio senatum aut populum cohortatum esse, Cic. ad Quir. 11. – m. ...
suspicor , ātus sum, ārī ( zu suspicio, ere), I) ... ... L. Crasso, quam a nobis exprimitur, suspicentur, Cic.: licet aliquid etiam de Popilii ingenio suspicari, Cic.: aliquid ex eius sermone poterimus περὶ τῶν ὅλων suspicari, ...
Antiochus , ī, m. (Ἀντίιχο ... ... ;ιφανής), derselbe, den der röm. Gesandte L. Popilius durch sein gebieterisches, trotziges Benehmen von der Besitznahme Ägyptens zurückschreckte, gest. 163 ...