positūra , ae, f. (pono), I) die Stellung, Lage, corporum, Lucr.: stellarum, Stand der G., Konstellation, Gell.: mit Genet. subi., p. (mundorum) dei, die von Gott gegebene Lage der Welt, Prop. ...
compositūra , ae, f. (compono), I) die Zusammenfügung, Verbindung, ... ... die Zusammensetzung in gehöriger Form; meton. = das feine Gewebe, turbare composituras (oculorom), Lucr. 4, 326 (303).
dispositūra , ae, f. (dispono), die Stellung, Plur. bei Lucr. 1, 1027; 5, 192.
praepositūra , ae, f. (praepositus v. praepono), das Amt eines Vorgesetzten, -Aufsehers, auch im Plur., Scriptt. hist. Augustin. u. spät. ICt.
impostūra , ae, f. (= impositura, v. impono), die Betrügerei, Fälschung, Treb. Poll. Gallien. 12, 5. Ulp. dig. 47, 20, 3. § 1. Cypr. epist. 49, 2. Augustin. enarr. in psalm. ...
compostūra , ae, f., s. compositūra no. I.
pōno , posuī, positum, ere (zsgzg. aus po [= ... ... quapropter tanta in re ipsius Heminae verba ponam, Plin.: de arrogatione me dixeram aliqua positurum, Vopisc.: cuius pauca exempla posui, Cic.: p. inter causas suffragationis suae, ...
possum , potuī, posse (v. potis u. sum), ... ... . fr. 47 ( bei Non. 508, 30). Lucr. 3, 1008: possitur, Scaur. nach Diom. 385, 30. Cato r. r. 154. ...
verēcundia , ae, f. (verecundus), das Gefühl dessen, der ... ... ex patribus iubendi aediles curules creari, Liv.: ita enim illis violandi supplices verecundiam se imposituros, Liv.: verecundia tandem Romanos cepit Saguntum oppidum octavum iam annum sub hostium potestate ...