asyla , ae, f., die sonst ferus oculus genannte Pflanze, Plin. 25, 145.
... ;), die Freistätte, das Asyl, asylum Iunonis, Verg., Aesculapii, Tac., Romuli, Min. Fel.: lucus asyli, Tac.: vetustum asyli ius, Tac.: ubi et in fano lucoque ... ... duos lucos, Vell.: in illud asylum confugere, Cic.: de asylo procedere, Vulg. – übtr., ...
asīlus , ī, m., die Bremse, Viehbremse, gew. tabanus, griech. οιστρος, noch jetzt ital. asillo, Verg. georg. 3, 147 (dazu Philarg. u. Voß). Sen ...
ēnsile , is, n., s. īnsile.
ē-silio , s. ex-silio /.
ex-silio (exilio, ēsilio), siluī, sultum, īre (ex u. ... ... laud. Stil. 1, 320: mox subitum nemus exsiluit, Sil. 3, 689: gelida non crebrior ... ... , Ov.: quis non pavibundus exsiliret, Augustin.: exsilivit Theogenes, Suet. – poet., lunares equi ...
as-silio (ad-silio), siluī, īre (ad u. salio), ... ... ., volanti a tergo, Sil. 7, 701: assiluit aris, Sen. Thyest. 706 (Leo ... ... hostes vagi et ex occasionibus assilientes, Sen. tranqu. 1, 1: assilit Hasdrubal, Sil. 15, 692: m. Ang ...
dē-silio , siluī, sultum, īre (de u. ... ... Subjj.: unde loquaces lymphae desiliunt tuae, Hor.: ex alto desiliens aqua, Ov.: des. aetheria ... ... desilivi u. synk. desilii, wov. desilivit, Colum. 6, 24, 3. Aur. ...
fūsilis , e (fundo, ere), gegossen, I) ... ... . met. 11, 126: ferventes fusili ex argilla glandes, heiße Tonkugeln, Caes. b. G. 5, 43, 1 (and. wollen fossili lesen). – II) übtr., ...
2. Basilīa , ōn, n. (βασίλεια, τά), die Bücher der Könige in der Bibel, Tert. adv. Marc. 4, 14. Cypr. testim. 2, 11 (wo Genet. -ō ...
ab-silio , īre (ab u. salio), weg-, davonspringen, procul, Lucr. 6, 1215 (1217): nidos, aus den Nestern fortspringen, Stat. Theb. 6, 98.
1. Basilīa (od. - ēa) , ae, f., Stadt in Helvetien, j. Basel, Amm. 30, 3, 1.
ascilla , s. ascella.
... . u.a.: alqm exsilio damnare, Eccl.: alqm in exsilium eicere od. pellere, Cic ... ... od. agere, Liv.: alqm revocare de exsilio, Liv., ab exsilio, Tac. u. Iustin.: alqm reducere de exsilio, Cic., ab exsilio, Quint.: alqm ab exsilio retrahere, Tac.: redire de exsilio, Plaut., ab exsilio ...
dis-silio , siluī, sultum, īre (dis u. ... ... 2, 106 u. 5, 362: impius ignis dissiluit, Sil. 16, 548: haec loca ... ... ) zerspringen, zerplatzen, zerbersten, dissiliunt aera (frigore), Verg.: dissilit omne solum, Ov.: dissilit ...
dapsilis , e (δαψιλής), ... ... p. 127, 28 K. – m. Abl., spionia (vitis) dapsilis musto, Col. 3, 2, 27. – / Superl. dapsilissimus, Not. Tir. 41, 28a.
2. basilicē , Adv. (basilicus), königlich, fürstlich, wie ein König od. Fürst = herrlich, prächtig, euge exornatus bas., Plaut.: bas. agere eleutheria, Plaut.: bas. se inferre, Plaut.: scherzh. übtr ...
fissilis , e (findo, fissus), I) spaltbar, robur, lignum, ... ... – II) gespalten, stipes, adminiculum, Col. – scherzh., non fissile auferres caput, zerschlagen, zerklopft, Plaut. aul. 440.
fossilis , e (fodio), ausgegraben, argilla, Caes. b. G. 6, 43, 1 (andere Lesart fusilis, w. vgl.): sal, Varro u. Cels.: arena, Plin. ...
basilēum , ī, n. (βασίλειον), das königl. Diadem, Corp. inscr. Lat. 2, 3386; vgl. Hübner im Hermes 1, 348 f.
Buchempfehlung
Ein lange zurückliegender Jagdunfall, zwei Brüder und eine verheiratete Frau irgendwo an der skandinavischen Nordseeküste. Aus diesen Zutaten entwirft Adolf Müllner einen Enthüllungsprozess, der ein Verbrechen aufklärt und am selben Tag sühnt. "Die Schuld", 1813 am Wiener Burgtheater uraufgeführt, war der große Durchbruch des Autors und verhalf schließlich dem ganzen Genre der Schicksalstragödie zu ungeheurer Popularität.
98 Seiten, 6.80 Euro