scalpello , āre (scalpellum), mit der Lanzette ritzen, dentes, Marc. Emp. 12. Vgl. Gloss. II, 179, 39 ›κατασχίζει, scalpellat‹.
scalpellum , ī, n. (Demin. v. scalprum) und scalpellus , ī, m. (Demin. v. scalper), a) das chirurgische Messer, das Skalpell, die Lanzette, Cic., Cels. u ...
amplio , āvī, ātum, āre (v. Comp. amplius), ... ... , vermehren, I) eig.: a) an räuml. Umfang: plagam scalpello, Cels.: templum, Suet.: civitatem, Plin. ep. – b) an ...
sub-seco , secuī, sectum, āre, unten abschneiden, ... ... v. Ungeziefer), Colum.: herbam falce, Varro: ungues ferro, Ov.: palpebram adverso scalpello, Cels.: a singulis procedentibus angulis cutem, Cels.
fāmicālis , e (famex), für den Blutunterlauf geeignet, scalpellum, Pelagon. veterin. 16. p. 67 = 256 Ihm.
circumgȳro , āre (circum u. gyro), rings um etw. herumgehen, ungulae solum scalpello, Veget. mul. 1, 26, 2.
manubriolum , ī, n. (Demin. v. manubrium), ein kleiner Griff (Stiel), scalpelli, Cels. 7, 6 extr.
cūro (altlat. coiro u. coero), āvī, ātum, ... ... durch chirurgische Hilfe) neque medicamentis posse (v. einem Übel), Cels.: curari scalpello, ferro, mit dem Messer operiert werden (von Pers.), Cels.: vinolentis ...
auctor , ōris, c. (augeo; dah. unrichtig autor ... ... amorem in teneros transferre mares, Ov. met. 10, 83: auctor est adverso scalpello subsecare, Cels. 7, 7, 6. p. 275, 32 D. ...
tenuis , e (altind. tanu-s, ausgedehnt, griech. ... ... myricae, Ov.: caelum, Cic.: animae, Ov. – aries tenuioris velleris, Ov.: scalpellum tenuissimum, Colum. – subst., tenue, is, n., das ...
cūrātio , ōnis, f. (curo), das Sichangelegenseinlassen ... ... medici, Cic.: c. Afrorum, Cels.: c. Heraclidis Tarentini, Cels.: c. scalpelli (mit dem Messer, z.B. scalpelli c. brevior est), Cels. – m. obj. Genet., c. ...
1. concīdo , cīdī, cīsum, ere (con u. caedo ... ... (Staar) acu c. et in plures partes dissipare, Cels.: leviter summam cutem scalpello, Cels. – m. Ang. mit wem? durch ...