sīrus , ī, m. (σειρός od. σιρός), die unterirdische, luftdicht geschlossene Getreidekammer, der Silo, Colum. u.a.
2. sȳrus , ī, m. (σύρω), der Besen, Varro sat. Men. 271 (wo Bücheler griech. σύρους).
1. sūrus , ī, m., der Zweig, Sproß, Pfahl, Enn. ann. 525. Vgl. Fest. 286 (b), 1 u. 297 sq.
2. Surus , s. 1. Syrus unter Syri.
1. Syrus , a, um, s. Syrī.
ōsūrus , a, um, s. ōdī.
sisyrus , s. sisara.
sisirus , s. sisara.
ōdī , ōdisse, Partiz. Fut. ōsūrus (vom alten odio, odīvī od. ... ... . Gell. 4, 8, 3. – d) Fut. periphr. si osurus esset, hassen würde, Civ. de arme. 59: Partic. Fut. osurus, Gell. 1, 3, 30. Vgl. übh. Charis. 257 ...
cado , cecidī, cāsūrus, ere (altind. çad-, Perf. çaçáda, Fut. çatsyanti ... ... sinken, verfallen, versinken, cadunt toti montes, Lucr.: at mundus aliquando est casurus? Ps. Quint. decl. – v. menschl. Gliedmaßen, cadunt alci ...
ārdeo , ārsī, ārsūrus, ēre (aridus, synk. ardus), in Brand (Feuer) sein ... ... . 15 (Corp. inscr. Lat. 6, 2107): Partiz. Fut. arsurus, Verg. Aen. 11, 77. Tibull. 1, 1, 61. Ov ...
haereo , haesī, haesūrus, ēre (aus *haeseo), hangen, stecken, kleben, festsitzen, I) im allg.: 1) eig.: pugnus in mala haereat, Ter.: classis in vado haerebat, Curt.: haerens in salo navicula, Hieron.: haerens ...
1. recido , cidī, cāsūrus, ere (re u. cado), I) zurückfallen, A ... ... 6, 212. Iuven. 12, 54. – Partiz. Fut. Akt. recāsūrus, Cic. ad Att. 4, 18, 4 (4, 16, 12 ...
lūcidē , Adv. (lucidus), lichtvoll, hell, klar, deutlich, definire verbum, Cic.: animus lucidius tranquilliusque inter divina mansurus, Sen.: sic ostendit lucidissime causam, Quint.
... ēre, u. gew. claudo , clausūrus, ere (claudus), lahmen, hinken, nur übtr. = ... ... quam cum sententia pariter excurrere, Cic.: nisi tertia syllaba circumflexe promatur, numerus clausurus est, Gell.: in quacumque enim una (parte) plane clauderet, orator ...
Agyrium , ī, n. (Ἀγύριον), Stadt in Sizilien am Cyamosurus- (j. Trachino-) Fluß, noch zu Ciceros Zeit nicht unbedeutend, Geburtsort des Geschichtschreibers Diodorus, j. S. Filippo d'Argiro, Cic. Verr. 3, 67 ...
Pūblius , iī, m. (v. poplus = populus, ... ... , insgemein durch P. abgekürzt, wie P. Cornelius. – / P. Syrus, s. Pūblilius. – P. Vergilius Maro, s. Vergilius.
il-laedo , laesūrus, ere (in u. laedo), nicht verletzen, Dracont. carm. de deo 2, 172.
sūrculus , ī, m. (Demin. v. sūrus, s. Paul. ex Fest. 299, 1), der ( junge ) Zweig, Schößling, das Reis, I) im allg., Verg., Plin. u ...
in-valēsco , valuī, ere (Inchoat. v. invaleo), ... ... nehmen, mächtig werden, zunehmen, α) v. Lebl.: et haec illave defensurus, prout invaluissent, Tac.: mansit hic (amor), nec refrixit indicio, sed invaluit ...
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro