Trebātius Testa , C., ein gelehrter Jurist, Freund Ciceros, dem Cicero die Topica widmete, Cic. ep. 7, 5 sq. Hor. sat. 2, 1, 4 u. 78.
Atrebatēs , ium u. um, m., Völkerschaft in ... ... Caes. b. G. 4, 35, 1. – Dav. Atrebaticus , a, um, atrebatisch, Treb. Poll. Gall. 6. § 6 (Peter Atrab.).
que (altind. ca, griech. τέ), dem folgenden ... ... ) etw. Ähnliches, auch, ingleichen, inprimisque magna etc., Cic.: Trebatioque mandavi, Cic.: u. so, bes. bei Liv., oft zur ...
al-lūdo (ad-lūdo), lūsī, ere, bei, zu, ... ... .: veluti ad notam (mulierem), liebkosen (v. einem Kinde), Iustin.: Cicero Trebatio alludens, Quint.: et nunc alludit (sc. tauro), Ov.: quasi alludens, ...
as-surgo (ad-surgo), surrēxī, surrēctum, ere, sich ... ... a Cornelio Balbo, cum conaretur assurgere, Suet. Caes. 78, 1: admonens Gaius Trebatius ut assurgeret, ibid.: viā decedat, assurgat, Arnob. 7, 13: im ...
ad-mīsceo , mīscuī, mīxtum (mīstum), ēre, I) etw. ... ... consilium admiscear, Cic.: ne me admisceas u. ne te admisce, Ter.: Trebatium nostrum quod isto (adv.) admisceas, nihil est, Cic. – II) ...
1. commodum , Adv. (commodus), I) gerade recht, ... ... virginem, illa sese interea c. huc advorterat, Ter.: c. discesseras heri, cum Trebatius venit, Cic.: adducitur a Veneriis atque attrahitur Lollius, c. cum Apronius e ...
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... Urteil bilden, sich entscheiden, nondum satis constitui, molestiaene plus an voluptatis attulerit Trebatius noster, Cic.: constituere apud se debet, utrum contra tabulas bonorum possessionem petat, ...