cōpulātio , ōnis, f. (copulo), die Verknüpfung, Verkettung, engere Verbindung, a) lebl. Ggstde.: haec c. rerum, Cic.: complexiones et copulationes et adhaesiones atomorum inter se, Cic. – als rhet. t. t., c. vocum ...
concatēnātio , ōnis, f. (concateno), I) die Zusammenkettung ... ... Cael. Aur. chron. 3, 2, 15. – b) die Verkettung, Verbindung (Ggstz. separatio), quorum omnium nodus concatenatioque, Chalcid. Tim ...
nexus , ūs, m. (necto), I) das Zusammenknüpfen ... ... erzeugten Verwickelungen, Tac. ann. 3, 28: principia et nexus (Verkettungen, Verband) naturalium causarum, Tac. ann. 6, 22: u. so ...
con-catēno , āvī, ātum, āre, I) aus Kettchen ... ... , conexa, concatenata sint, ut etc., da sie in solcher Verbindung, Verknüpfung, Verkettung stehen, daß usw., Min. Fel. 17, 2: concatenantur sibi epistulae ...