belligerātor , ōris, m. (belligero) = πολέμαρχος (Gloss.), der Kriegführer, Krieger, Streiter, Avien. perieg. 55 u. 583. Ven. Fort. vit. S. Mart. 3, 370: attrib., viri belligeratores, streitbare M., Vulg ...
paradīsiacus , a, um (παραδεισιακός), paradiesisch, Alcim. Avit. poëm. 1, 300. Ven. Fort. carm. 6, 8, 1. ...
inter-clāvium , iī, = παρυφή, der angewebte Saum, Gloss. III, 323, 52.
circum-vincio , vinctus, īre, rings umbinden, Plaut. rud. 732. Avien. descr. orb. 331. Col. 5, 4, 1.
exauctōrātio , ōnis, f. (exauctoro), die Entlassung, Alc. Avit. epist. 30. p. 60, 12 Peiper.
circum-versor , ārī, sich herumdrehen, Lucr. 5, 520 u.a. Avien. Arat. 1530.
inculpābilis , e, untadelhaft, tadellos, Solin. 30, 32. Avien. Arat. 28 u. Eccl.
circum-flagro , āre, ringsum glühen, -brennen, Avien. Arat. 274.
fideicommitto , mīsī, missum, ere = fidei (alcis) committo, ... ... in seinem letzten Willen verordnen, als eine Verordnung hinterlassen usw., avia fideicommiserat, ut etc., ICt.: fideicommittere a patre, a patrono, ICt.: fideicommissa ...
incunctābilis , e (in u. cunctor), unbedenklich, nicht ... ... dig. 22, 5, 21. § 1. – Adv. incunctābiliter , Alc. Avit. homil. 11, 2. p. 121, 24 Peiper.
disciplīnātus , a, um, Adi. m. Compar. (disciplina), geschult, gut gewöhnt, Tert. de fug. in persec. 1. Vulg. Iacob. 3, 13 u.a. Alcim. Avit. 4, 46.
contenebrāsco , brāvī, ere (v. con u. tenebrae), stockfinster werden, Varr, r. r. 2, 2, 11.
fēstīvitātula , ae, f. (Demin. v. festivitas), eine kleine Festlichkeit, Alcim. Avit. epist. 88.
patriarchālis , e (patriarcha), patriarchalisch, des od. der Patriarchen, Alcim. Avit. epist. 2 extr. p. 21, 30 Peiper.
circumlātrātor , ōris, m. (circumlatro), der Umbeller, übtr. = der Umtoser, v. Ozean, Avien. or. mar. 391 ( wo circumlătrātor gemessen ist).
eleēmosynārius , a, um (eleemosyna), als Almosen gewährt, largitio, Alcim. Avit. epist. 6. p. 33, 18 Peiper.
2. Argentārius mons , a) Name der Halbinsel Kosa bei Etrurien, Rutil. Nam. 1, 315 u. dazu Zumpt. – b) der Silberberg in Hispania Baetica an den Quellen des Bätis, Avien. or. marit. 291.
Būcolicī mīlitēs , ein Soldatenkorps in Ägypten, benannt von seinem Standort Bucolia (Βουκόλια) in Unterägypten, Capitol. Anton. phil. 21, 2. Vulcat. Gall. Avid. Cass. 6, 7.
inexpūgnābiliter , Adv., unüberwindlich, Alc. Avit. homil. 24. p. 145, 5 Peiper.
circumscarīphātus , a, um (circum u. scaripho), rings aufgeritzt, umstochert, dens, Plin.: clavi pedum, Plin.