sollicitūdo , inis, f. (sollicitus), I) die physische ... ... patior, Plin. ep.: nec tibi sollicitudinem ex dubitatione mea nec spem ex affirmatione afferre (machen) volui, Cic.: quantā me curā et sollicitudine afficit gnatus, ...
necessārius , a, um (necesse), I) unumgänglich, unvermeidlich, ... ... . 11: necessarior sententia, Tert. de test. anim. 4. – necessarius aliquid afferre, Tert. de carn. Chr. 7. – mit ad u. ...
incrēmentum , ī, n. (incresco), das Wachstum, ... ... urbis, Liv.: incrementa pretiorum, die Steigerung der Fruchtpreise, Ambros.: summo bono afferre incr. diem, Cic.: virtus tua semper in incremento erit, Curt.: capere ...
... alqa re, Col.: magnum detrimentum afferre, Caes.: mediocre detrimentum iumentorum ac servorum afferre (herbeiführen), Hirt. b. G.: diuturni laboris detrimentum sollertiā et ... ... Schlappe, detrimenta belli, Hirt. b. G.: magnum (maius) d. afferre, Cic.: magna detrimenta inferre, Caes., inferre Romanis, Hirt ...
testimonium , iī, n. (1. testis), das (mündliche od ... ... dedisti iudicii tui testimonium, Cic.: verba sunt testimonio, Cic.: laboris sui periculique testimonium afferre, Caes.: eius rei testimonium esse, quod etc., Caes.: testimonia moderatae vitae ...
perturbātio , ōnis, f. (perturbo), die Verwirrung, ... ... Cic.: vitae, Cic.: totius exercitus, Caes.: animorum, Cic.: errorem perturbationemque animis afferre, auf die S. einen störenden und verwirrenden Eindruck machen, ...
impedīmentum , ī, n. (impedio), I) das, wodurch man ... ... industriāque superare, Cic.: impedimentum alci facere od. inferre, Cic., od. afferre, Tac.: esse impedimenti loco od. impedimento, Caes. u. Cic ...
prae-iūdicium , iī, n., die Vorentscheidung, ... ... Suet. Caes. 23, 1. – b) übtr.: neminem praeiudicium rei tantae afferre, vorgreifend, voreilig entscheide, der Entscheidung (des Senates usw.) vorgreife, Liv ...
aliquantulus , a, um (Demin. v. aliquantus), ziemlich ... ... wenig, ein bißchen, modicum aliqu., Vulg. Hebr. 10, 37: al. afferre, Ter. Phorm. 655: m. Genet., panis al., Aur. Vict ...
in-exsuperābilis , e, unübersteigbar, unersteigbar, unüberwindlich, I) ... ... Sen.: vis fati, Liv. – neutr. pl. subst., inexsuperabilibus vim afferre, das Unmögliche erzwingen (möglich machen) wollen, Liv. 38, 20, ...