dē-torqueo , torsī, tortum, ēre, I) tr. hinwegdrehen ... ... dextram partem, Cic.: proram ad undas, Verg. – b) übtr.: voluptates animos a virtute detorquent, Cic.: quae (sc. voluntas testium) nullo negotio flecti ...
corruptor , ōris, m. (corrumpo), der Verderber, ... ... .: cuius tu tribus venditorem et corruptorem et sequestrem Plancium fuisse clamitas, Cic.: adeo animosus c., ut etc., so keck darauf los bestechend, daß er usw., ...
ex-suscito , āvī, ātum, āre, I) emporheben, ... ... wecken, erwecken, anregen, naturalem memoriam, Cornif. rhet.: quae cura etiam exsuscitat animos, Cic.: cum sermone animum eius retinet aut exsuscitat clamore, Cornif. rhet.: ...
miserātio , ōnis, f. (miseror), I) das Bemitleiden ... ... Liv.: tanta simul admiratio miseratioque viri incessit homines, ut etc., Liv.: miseratio sui animos cepit, Liv.: miserationem omnem stultitia ignorantis fortunam suam exemit, verdrängte alles B ...
abs-terreo , terruī, territum, ēre, abschrecken, fortscheuchen, ... ... abst. eos a tam detestabili consilio, Liv. – m. bl. Abl., animos vitiis, Hor.: alqm incepto, Suet.: u. alqm bello, Tac. ...
con-terreo , terruī, territum, ēre, in Schrecken jagen, ... ... accendere eo facto magis quam c., Liv.: hāc re irritare magis quam c. animos barbarorum, Liv.: c. latratu advenientem (v. Hunde), Col.: alqm ...
sevēritās , ātis, f. (severus), die Ernsthaftigkeit, Strenge ... ... eam severitatem, quā tu usus es in iis rebus, quae etc., Cic.: iudicum animos a severitate ad hilaritatem risumque traducere, Cic. – übtr., quaedam ipsius ...
regressus , ūs, m. (regredior), die Rückkehr, Rückkunft ... ... vi suā rapiunt nec regressum relinquunt, gestatten keinen Rücktritt, Sen.: regressum obtulit animoso eius dicto, gab Gelegenheit, seine trotzigen Worte zurückzunehmen, ließ eine ...
restinguo , stīnxī, stīnctum, ere, auslöschen, löschen, I ... ... Geklatsche auf einmal oder nach u. nach den Mund stopfen, Cic.: animos hominum sensusque morte restingui, aufhören, Cic.: cimices, töten, Plin. ...
per-tracto ( nicht pertrecto), āvī, ātum, āre, I) ... ... v. Redner), sensus mentesque hominum, Cic. de or. 1, 222: hominum animos, ibid. 2, 32: animos iudicum, ibid. 2, 186.
per-fringo , frēgī, frāctum, ere (per u. frango), ... ... domus, einbrechen, Tac. – B) übtr.: omnes altitudines, Cic.: animos (v. Redner), mächtig ergreifen, Cic.
1. afflīctus (adflīctus, arch. affleictus, Corp. inscr. ... ... vitam in tenebris luctuque trahebam, Verg.: excitare afflictos, Cic.: recreare afflictos animos bonorum, Cic.: afflicti et fracti animi fuit, Cic. – 3) ...
malevolus (malivolus), a, um (male u. volo), ... ... malevoli et lividi, Cic. Tusc. 4, 28: omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem, Cic. Balb. 56: u. malevola, die Übelgesinnte ...
aggressio (adgressio), ōnis, f. (aggredior), I) der ... ... der erste Anlauf, den der gerichtl. Redner nimmt, primā aggressione animos occupare, Cic. or. 50. – 2) in der Dialekt., als ...
ex-stimulo (extimulo), āvī, ātum, āre, aufstacheln, ... ... ambiguum novus insuper nuntius contumeliae exstimulat, Tac.: exstimulate cessantia fata, Ov.: talis laudatio animos adulescentium exstimulat, Sen.: exstimulans animos nunc probris nunc prece mixtā, Prud.: exstimulata libido, Col.
cōnsōlātio , ōnis, f. (consolor), die Tröstung, ... ... omnibus, Cic.: respuere consolationem (v. Pers.), Cic.: sanare consolatione timentes omnium animos, Hirt. b. G.: nunc me una consolatio sustentat, quod (daß) ...
... sese legatione ab Cn. Pompeio, Caes.: animos timor praeoccupaverat, Caes.: omnia praeoccupavit accusator, Liv.: praeoccupatis non magis auribus ... ... .: pleon, mit ante verb., praeoccupatos iam ante ab Hannibale Gallorum animos esse, Liv. 21, 20, 8. – 2) zuvorkommen, ...
dē-flōrēsco , flōruī, ere = ἀπανθέω, abblühen, ausblühen, ... ... florere, vigere), a) v. lebl. Subjj.: cum corporibus vigere et deflorescere animos, Liv.: philosophia iam defloruerat, Lact.: cum senecta res (Taten = Tatenruhm ...
pollicitor , ātus sum, āri (Intens. v. polliceor), ... ... absol., pollicitans et nihil ferens, Ter. Phorm. 521: sollicitando et pollicitando eorum animos lactas? Ter. Andr. 912: largiundo atque pollicitando magis incendere (plebem), Sall ...
inter-curro , currī, cursum, ere, I) intr.: A) ... ... – B) unterdessen wohin eilen, Veios ad confirmandos militum animos, Liv. 5, 19, 4. – II) tr. durchlaufen, zurücklegen ...
Buchempfehlung
Therese gibt sich nach dem frühen Verfall ihrer Familie beliebigen Liebschaften hin, bekommt ungewollt einen Sohn, den sie in Pflege gibt. Als der später als junger Mann Geld von ihr fordert, kommt es zur Trgödie in diesem Beziehungsroman aus der versunkenen Welt des Fin de siècle.
226 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro