2. hilaria , ium, u. iōrum, n., s. hilaris.
fīcāria , ae, f., s. fīcārius.
Ariānus , a, um, s. Ariāna u. Arius.
aurāria , ae, f., s. 1. aurārius.
armāria , ae, f., s. armārium /.
barbaria , ae (Nbf. barbariēs , Akk. ... ... et Italia, sed etiam omnis barbaria commota est, Cic.: quod nulla in barbaria quisquam tyrannus fecit, Cic.: ... ... si multitudo litium, si haec turba et barbaria forensis dat locum vel vitiosissimis oratoribus etc., Cic.: ...
Caprāria , ae, f. (capra), I) Insel nahe der Südspitze der Balearis maior, den Schiffen gefährlich, j. Caborra, Plin. 3, 78. Mart. Cap. 6. § 643. – II) eine der fortunatae insulae, Mart. Cap. ...
bellāria , ōrum, n. (bellus) = τραγήματα (Gell. 13, 11, 7. Prisc. part. XII vers. Aen. § 159 K. Gloss. II, 29, 1 u. ö.), der Nachtisch, das Dessert (wie ...
bifāriam , Adv. (bifarius; urspr. Acc. fem. sc. partem), nach zwei Seiten hin, d.i. zweifach, doppelt, dispartire obsonium, Plaut.: b. dividere copias, Liv.: alqd distribuere, Cic.: castra b. facta sunt, Liv.: ...
capsāria , ae, f. (1. capsa), I) die Kleiderbewahrerin-, das Garderobemädchen im Badezimmer, Corp. inscr. Lat. 6, 9233 (capsara). – II) (sc. taberna), Bude für Badebedürfnisse, Acron. Hor. sat. ...
acētāria , ōrum, n. (acetum), mit Essig u. Öl Angemachtes, Salat, Plin. 19, 58 u.ö.
calvāria , ae, f. (calva), die Hirnschale, der Schädel, Cels., Plin. u.a. – calvariae locus, die Schädelstätte (v. Golgatha), Vulg. Matth. 27, 33 ...
brumāria , ae, f., echtes Löwenblatt, eine Pflanze, Ps. Apul. herb. 7.
difāriam , Adv., zwiefach = διχῶς, Gloss. III, 445, 46. Vgl. bifariam.
Baccāria , ae, f. (viell. v. baccar), Titel einer Komödie des Plautus, Macr. sat. 3, 16, 1 E.
Ferrāria , ae, f., ein Vorgebirge in Hispanien, j. Cabo St. Martin, Mela 2, 6, 6 (2. § 91).
hortāria , ae, f. (hortus), Zwiebelpfeffer (Sedum Cepaea, L.), Apic. 6, 224 u. 10, 470.
librāria , ae, f., s. 1. librārius u. 2. lībrārius.
caepāria , ae, f., s. cēpāria.
calcāria , ae, f., s. calcārius.