ēlūcubrātus , a, um, PAdi. m. Compar. (elucubro), aufgeklärt, pauca praemittam, quibus elucubratior animus auditoris ad ea quae dicenda sunt perveniat, Boëth. de music. 2, 1. p. 227, 17 Fr.; vgl. (ganz ähnlich) ...
nec-opīnātus , a, um, unvermutet, bona, Cic.: adventus, Liv.: gaudium, Liv.: Plur. subst., necopīnāta, ōrum, n., das Unvorhergesehene, Cic. Tusc. 3, 52. – dah. necopinatō (Abl.), Adv. = unvermutet ...
aliquis-piam (aliquis u. quispiam), irgend ein beliebiger, Claudian. Mamert. de anim. 3, 12. – / Cic. Sest. 63 liest man aliā quāpiam vi; vgl. Madvig. opusc. acad. I, 465 sqq.
frutectōsus (frutētōsus), a, um (v. frutectum), I) ... ... Col. u. Plin. – II) v. Gewächsen = staudig, buschig, Plin. 16, 153 u.a.
invectīcius , a, um (inveho), (von anderen Orten) eingebracht ... ... eingeführt, nicht einheimisch, columba, Plin. 10, 79. – übtr., gaudium, seicht, nicht herzlich, Sen. ep. 23, 5.
petīginōsus , a, um (petigo), voller Räude, -Ausschlag, räudig, Th. Prisc. 1, 12.
gaudebundus , s. gaudibundus.
malandriōsus , a, um (malandrium), voller Blasen (Blattern) am Halse, viell. aussätzig, räudig, Marc. Emp. 19.
2. Quadrīgārius , iī, m., s. 2. Q. Claudius Quadrīgārius.
quantus-cumque , quantacumque, quantumcumque, I) so groß auch immer ... ... emphat., so unbedeutend auch immer, quantacumque victoria, Cic.: unum quantumcumque gaudium, Liv. – von Pers., quantuscumque sum ad iudicandum, so wenig ...
intellegenter , Adv. (intellegens), mit Einsicht, mit Verstand, audiri, Cic. part. or. 28: lectitare, Plin. ep. 5, 16, 3. Außerdem Itala psalm. 46, 4. Hilar. in psalm. 52, 10.
impetīginōsus , a, um (impetigo), mit einem (chronischen) Ausschlage behaftet, räudig, Ulp. dig. 21, 1, 6. § 6: oculi, Th. Prisc. 1, 10.
admissiōnālis , is, m. (admissio), der zur Audienz einführende Zeremonienmeister, Lampr. Alex. Sev. 4, 3. Cod. Theod. 6, 35, 7. Cod. Iust. 12, 59, 10, 5.
dēpetīginōsus , a, um (depetigo), räudig, Gloss. (wo falsch depetigiosus); vgl. Th. Prisc. 1, 12 (wo petiginosus).
encōmiographus , ī, m. (εγκωμιο ... ... ;ος), der Verfasser einer Lobrede, der Lobredner, encomiographos istos audimus, Marc. Aurel. b. Fronto ep. ad M. Caes. 2, ...
accessibiliter , Adv. (accessibilis), hinzukommend, Claudian. Mam. de stat. anim. 1, 3, 1.
indignātiuncula , ae, f. (Demin. v. indignatio), ... ... , ein Anflug von Entrüstung, indignatiunculam, quam in cuiusdam amici auditorio cepi, non possum mihi temperare quo minus per epistulam effundam, Plin. ep. ...
ante-temporāneus , a, um, vorzeitlich, caelum, Claudian. Mam. de anim. 2, 12.
... remittere, Cic.: eam sententiam haud aequioribus animis quam ipsorum quondam postulatum audire, Liv. II) der Beschaffenheit, Eigenschaft nach einem andern ... ... . (s. Spengel Ter. Andr. prol. 24): minus aequis animis auditus est Scipio, fand weniger geneigtes Gehör, ...
... (s. Serviuszur St.); vgl. Amunculas tacendo periisse audio, Afran. 275: quas evertere silentia, Amyclae, ... ... lakonischer Purpur, Ov.: dass. venenum, Mart.: nepos, Klaudius Nero, weil die Klaudier ( gens Claudia) von Sabinern u. diese von Spartanern abstammen sollten, Sil. – ...
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro