bigamus , a, um (bis u. γαμειν), zweifach verheiratet, Eccl.
bombica , ōrum, n., das Gesumm, Gesumse, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 535.
proebia , ōrum, n., s. praebia.
manubia , s. manubiaeno. II.
bicapit- , s. biceps.
manubiae , ārum, f. (manus u. habeo), I ... ... Kaiser von den Bürgern zogen, Suet.: verb. praedae et manubiae, manubiae et rapinae, Suet. – II) als t. t. ... ... Minervales, Serv. Verg. Aen. 11, 259: tres manubiae, drei Arten von Blitz- u. Donnerschlägen, ...
superbia , ae, f. (superbus) = ὑπερηφανεία, das ... ... , Cic. u.a.: superbiam abicere, Plaut., ponere, Hor.: alcis superbiam retundere, Phaedr.: per superbiam aetatem agere, Sall.: absit superbia, asperitas, Plin. ep.: tumens inani superbiā graculus, Phaedr. – ...
... – b) v. Örtl.: mare subiacens, Plin. ep.: subiacentes petrae, Curt.: campus aedificio subiacet, Colum.: fenestris subiacet ... ... od. Gewalt stehen, materia subiacens deo, Lact.: subiacet deo factori mundus, Lact.: subiacent ...
excubiae , ārum, f. (excubo), I) das ... ... , o flebiles vigilias! Cic.: adversus incendia excubias nocturnas vigilesque comminisci, Suet.: excubias agere alci, bei jmd. Wache ... ... bewachen, Ov. u. Tac.: excubias agere circa cubiculum, Suet. – v. Tieren, ...
tībiālis , e (tibia), I) zum Schienbeine gehörig, subst., ... ... . Aug. 82, 1: so auch tībiāle, is, n., Paul. dig. 49, 16, 14. § 1 ... ... – II) zu den Pfeifen-, zu den Flöten gehörig, arundo tibialis calami, tauglich zu ...
biarchus , ī, m. (βίαρχος), der Proviantkommissar, -meister, Hier. adv. Ioann. Hierosol. § 19. Cod. Iust. 14, 20, 3. Corp. inscr. Lat. 3, 3370.
bīgārius , ī, m. (bigae), der Lenker des Zweigespanns, Corp. inscr. Lat. 6, 10078. Not. Bern. 14 b .
biarchia , ae, f. (βιαρχία), das Proviantkommissariat, Cod. Iust. 1, 31, 1 pr.
Fabiānus , s. Fabius a. E.
thlibiās , ae, m., s. thlasiās.
Albiānus , a, um, s. Albius.
subiacio , s. subicio a.E. /.
Bobiānus , s. Boviānum.
Galbiāni , s. 1. galba.
subiacto , s. subiectono. II.