tithymalis , is, f. (τιθυμαλίς), eine Art der Pflanze tithymallus, Euphorbia paralias (L.), Plin. 26, 68.
multiforus , a, um (multus u. foris), viellöcherig, multifori tibia buxi, Ov. met. 12, 158: multifora tibia, Sen. Agam. 358.
Libystīnus , Libystis , Libyus , s. Libya.
Euphorbeum , s. euphorbia.
libīdinōsus , a, um (libido, s. Varro LL. 6 ... ... a) v. leb. Wesen: libidinosus crudelisque tyrannus, Cic.: idem (Alcibiades) luxuriosus, dissolutus, libidinosus, Nep.: varia et libidinosa domina, Sen.: nihil ...
crepusculum , ī, n. (creper), die Dämmerung, ... ... Verg. Aen. 2, 268. Isid. de nat. rer. 2, 2), dubiae crepuscula lucis, die D. des Zwielichts, Ov. met. 11, 596 ...
tithymallus , ī, c. u. tithymalon , ī, n ... ... τιθύμαλον), die Wolfsmilch, eine Pflanze mit einem milchartigen Safte (Euphorbia, L.), deren Arten bei Plin. 26, 62 sqq. u. ...
dubitātīvus , a, um (dubito) = ενδοιαστικός, I) zweifelhaft ... ... ) als spätlat. gramm. t.t. = einen Zweifel anzeigend, adverbia, Prisc. 15, 35: potestas (Bedeutung), Diom. 417, 30.
ōrdinātīvus , a, um (ordino), eine Ordnung (Reihenfolge) bedeutend, anzeigend, Tert. adv. Hermog. 19: qualitas, Diom. 412, ... ... , 18 K.: coniunctio, Diom. 417, 22. Dosith. 51, 13 K.: adverbia, Prisc. 15, 36.
īnstīgātrīx , trīcis, f. (Femin. zu instigator), die Anstachlerin, Anreizerin, Aufwieglerin, acerrima instigatrix adversum Galbianos, Tac. hist. 1, 51: immodesta stimulatrix infestaque et importuna inst., Mar. Mercat. subnot. 5, 1.
chamaepitys , yis u. yos, Akk. yn, Abl ... ... ;αμαίπιτυς), die (rein lat. abiga gen.) fruchtabtreibende Feldzypresse, Cels. u.a.: rein lat. ...
Samarobrīva , ae, f., eine Stadt im belg. Gallien, Hauptstadt der Ambiani, j. Amiens, Caes. b. G. 5, 24, 1. Cic. ep. 7, 11 sq.
succentīvus , a, um (succino), dazu tönend, begleitend, tibia, die Baßflöte, Varro r.r. 1, 2, 15. Vgl. incentivus.
trānsmissor , ōris, m. (transmitto), der Überschicker, Ambros. de Tobia 20. no. 76.
choraulicus , a, um (choraules), zum Chorflötisten gehörig, tibiae, Diom. 492, 11: turba, Comm. instr. 1, 32, 7.
sīgnitenēns , entis (signum u. teneo), gestirnt, bigae, Enn. fr. scen. 113.
discessīvus , a, um (discedo), abweichend, adverbia, Virg. gramm. p. 70, 13 H.
exsecrābilis , e (exsecror), I) = ἀπευκτός ( s. Dosith ... ... , 12), verfluchenswert, fluchwürdig, verwünscht, fortuna, Liv.: nomen, Liv.: superbia, Eutr.: nihil exsecrabilius, Plin. – II) verwünschend, verfluchend, ...
dēlectābilis , e, Adi. m. Compar. (delecto), ... ... et in omni genere florum atque fructuum delectabilis esse videatur, Lact. – Compar., tibia questu delectabilior, Apul.: sibi delectabiliores ludos de ipsis spectatoribus exhibentes, Augustin.
tricamerātus , a, um (tres u. cameratus), mit ... ... , ecclesia, Augustin. de civ. dei 15, 26, 2: inferiora arcae bicamerata et tricamerata facies, Ambros. hexaëm. 6, 9. no. 72. – ...
Buchempfehlung
Das chinesische Lebensbuch über das Geheimnis der Goldenen Blüte wird seit dem achten Jahrhundert mündlich überliefert. Diese Ausgabe folgt der Übersetzung von Richard Wilhelm.
50 Seiten, 3.80 Euro