Caeneus , eī u. eos, m. (Καινεύς), als Mädchen geboren, mit Namen Caenis, Tochter des Elatus, dann von Neptun in einen unverwundbaren Knaben u. zuletzt in einen Vogel verwandelt, Ov. met. 12, ...
canneus , a, um (canna), aus Schilf-, aus Rohr bereitet, Schilf-, Rohr-, Col. 12, 50 (52), 8 zw.
fōcāneus , a, um (faux), schlundartig, palmes, Nebenschößling, der zwischen zwei andern hervorwächst, Col. u.a.
siccāneus , a, um (sicco), von trockener Beschaffenheit, trocken (Ggstz. riguus), genus prati, Colum.: locus, Colum. – Plur. subst., siccānea, ōrum, n., trockene Stellen (Ggstz. rigua), Colum. 2, 2, ...
super-vacāneus , a, um (super u. vacuus), überflüssig, a) im guten Sinne, überzählig, vasa, Cato.: operae, in Mußestunden vorgenommene Beschäftigungen, Cic. – b) im üblen Sinne, überflüssig = ...
Caenis , s. Caeneus.
Elatēius , a, um (Elatus), von Elatus erzeugt, elatëisch, proles, die Tochter des Elatus, Ov. met. 12, 189: Elateïus, der Sohn des Elatus, Ov. met. 12, 497 (s. Caeneus über beide).
calcāneum , ī, n. (seltene Form für calx), die ... ... . Eccl. (s. Rönsch Itala p. 29). – Nbf. calcāneus , ī, m., Ambros. in psalm. 48, 10. Isid. 11, ...
supervacāneō , Adv., s. super-vacāneus.
supervacuāneus , a, um = supervacaneus, Ps. Sall. de rep. 2, 10, 6 Jordan.
Atrax , acis (Ἄτραξ), I) m., ... ... , m., der Atracide, poet. = der Thessalier, v. Cäneus, Ov. met. 12, 209. – c) Atracis , cidis, ...
riguus , a, um (rigo), I) aktiv = ... ... hortus, Ov.: genus prati (Ggstz. siccaneum), Colum.: locus (Ggstz. siccaneus), Colum.: mons scatebris fontium riguus, Plin.: regio fontibus rigua, Plin. – ...
Phyllos , ī, f. (Φύλλος), ... ... 959;ς), phyllëisch, poet. = thessalisch, iuvenis, Cäneus, Ov.: mater, viell. Laodamia, Ov.
cor-rōboro , āvī, ātum, āre (con u. roboro), ... ... corroborat stomachum, Plin.: cerebrum non corroboratur ante primum sermonis exordium, Plin.: priusquam (focaneus palmes) corroboretur, Col. – veteranum ac tironem militem opere assiduo, Suet.: ...