holosēricātus , a, um (holosericus), ganz in Seide gekleidet, Plur. subst., holosericati (Ggstz. pannosi), Augustin. in psalm. 85, 3.
nātūrificātus , a, um (natura u. facio), zu einem Wesen geworden, ins Dasein getreten, animae, Tert. adv. Val. 29.
revīvificātus , a, um (re u. vivifico), wieder lebendig gemacht, Tert. de res. carn. 19.
prae-medicātus , a, um, mit Arznei-, mit Zaubermitteln verwahrt, Ov. her. 12, 15. Tert. de ieiun. 12.
angelificātus , a, um (*angelifico), in Engelsnatur umgewandelt, caro, Tert. de resurrect. carn. 26.
perexplicātus , a, um (per u. explico), ganz bewerkstelligt, Sidon. carm. 23, 285.
decemplicātus , a, um (decemplex), verzehnfältigt, verzehnfacht, Varro LL. 6, 38.
praeiūdicātus , a, um, s. prae-iūdico.
in-commūnicātus , a, um (in u. communico), gemeinsam gezeugt mit jmd., incommunicati alteri (mit einem a.) filii, Iul. Val. 1, 13 (20).
im-praeiūdicātus , a, um (in u. praeiudico), nicht vorher entschieden, Placid. gloss. V, 28, 15.
contortiplicātus , a, um (contortus u. plico), verdreht und verwickelt, Plaut. Pers. 708.
concorporificātus , a, um (concorporo u. facio), zu éinem Körper verbunden, Tert. adv. Valent. 23.
paelex , paelicātus , s. pēlex, pēlicātus.
... I) eig. u. meton.: 1) eig.: piscatus, aucupium, venatio, Cic.: venatione atque aucupio capere feram vel avem, Vulg.: vitam propagare aucupio, Cic.: omnes, quos venatus, aucupia piscatusque alebant, Plin.: v. Bienenfang, quae (examina apium) dono vel ...
... colore, übertünchen, Tac.: color stercore fucatus crocodili, Schminke aus Krokodilmist, Hor.: ministri fucandae purpurae, Gesellen ... ... schön färben, schminken, aufschminken, colorem, Ov. (u. so fucatus candor et rubor, erkünstelte weiße u. rote Schminke, Cic.): corpora ...
ūmor (hūmor), ōris, m. (abgeschwächt aus χυμός, ... ... Milch, Ov.: roscidus, Tau, Catull.: circumfluus, Meer, Ov.: saccatus corporis, v. Harn, Lucr.; vgl. praefandi umoris e corpore ...
pico , āvī, ātum, āre (pix), I) mit ... ... bene, Suet.: parietes, Plin.: picata dolia, Cato u. Colum.: cadus picatus, Ps. Verg. – II) mit Pech anmachen, -würzen, ...
catē , Adv. (catus), gescheit, mit Einsicht, mit Schlauheit, Plaut. Poen. 131: alqm nosse (erkennen), Plaut. Men. 413: c. tornare alqd, mit Kunstgeschick, Cic. Arat. 304.
caeco (coeco), āvi, ātum, āre (caecus), lichtlos machen ... ... blenden, sol caecat, Lucr. 4, 323 (300): unde (Appius Claudius) caecatus est, Aur. Vict. vir. ill. 34, 3. – als ...
spīco (āvī), ātum, āre (spica), I) spitz ... ... mit einer Spitze versehen, hastilia, Gratt. cyn. 118. – Partiz. spīcātus, a, um, zugespitzt, spitz, mit einer Spitze versehen, Gratt ...
Buchempfehlung
Der Erzähler findet das Tagebuch seines Urgroßvaters, der sich als Arzt im böhmischen Hinterland niedergelassen hatte und nach einem gescheiterten Selbstmordversuch begann, dieses Tagebuch zu schreiben. Stifter arbeitete gut zwei Jahrzehnte an dieser Erzählung, die er sein »Lieblingskind« nannte.
156 Seiten, 6.80 Euro