comātus , a, um (coma), behaart, a) ... ... 30, 27: Gallia c., s. Gallia: Plur. subst., comātī, ōrum, m., non minus molestum est calvis quam comatis pilos velli, Sen. de tranqu. anim. 8, 3: pulchri et comati, schöne Jünglinge mit vollem Haarwuchs, Suet. ...
commāter , tris, f., eine Frau, die durch die Taufe gleichs. eine zweite Mutter geworden ist, Greg. M. epist. 4, 40.
commaticē , Adv. (commaticus), in kurzen Abschnitten od. Absätzen, Hier. in Habac. 2. ad 3, 11 sqq. Arnob. iun. in psalm. 104.
commaticus , a, um (κομματ ... ... ) abgefaßt, veteris eloquentiae breves commaticique tractatus, Hier. de vir. illustr. 131: hymnus, Sidon. ... ... ., in kurzen Absätzen redend od. schreibend, Osee commaticus est et quasi per sententias loquens, Hier ...
comātōrius , a, um (como), zum Haare gehörig, Haar-, acus, Haarnadel, Petr. 21, 1.
com-mātūrēsco , mātūruī, ere, völlig reifen, Col. 12, 49, 7.
glaucōmaticus , a, um (glaucoma), starblind, Not. Tir. 91, 84.
pungo , pupugī, pūnctum, ere, stechen, I) ... ... . übtr.: 1) eig.: a) übh.: neminem, Cic.: acu comatoriā malas, Petron.: stilo alci in manum, Naev. fr.: manu alqm, ...
līneo (līnio), āvī, ātum, āre (linea), I) ... ... ) übtr., Partiz., līneātus, nach dem Schnürchen = schön aufgeputzt, comati lineatique iuvenes, Hieron. epist. 117, 6.
calvus , a, um (vgl. altind. áti-kulva-ḥ, allzukahl), kahl, haarlos (Ggstz. comatus, capillatus), v. Menschen, auch subst. = der Kahlkopf, Plaut., Sen. u.a.: cucurbitā calvior, Apul. ...
2. cōmo , cōmpsī, cōmptum, ere (zsgzg. aus coemo ... ... B) übtr.: 1) im allg.: iam venit Augustus, nostros ut comat honores, Auson.: hoc est monile ecclesiae, his illa gemmis comitur, Prud.: ...
3. acus , ūs, f. (v. Stamme AC, ... ... b) zum Zusammenhalten der Haarfrisur (Haarwulst), die Haarnadel, Nestnadel, comatoria, Petr.: crinalis, Apul.: discriminalis, Hieron.: crinibus distinguendis, Tert.: inustas comas ...
1. como , āvī, ātum, āre (coma), I) v. intr. mit Haaren od. haarähnlichen Dingen versehen sein, Paul ... ... Haarwuchs pflegen, Augustin. de opere monach. 39. – Vgl. comāns, comātus, a, um.
1. Gallī , ōrum, m. (Γάλλο ... ... , 17: citerior, Suet. Caes. 30, 1 u. 56, 5: comata, Anton. bei Cic. Phil. 8, 27. Tac. ann. 11 ...
nūdus , a, um ( aus *noguedhos = gotisch naqaÞs ... ... Gestein, Verg. ecl. 1, 48. – b) haarlos, brumā comati sunt, aestate nudi, Solin. 30, 27. – B) übtr.: ...
animo , āvī, ātum, āre (v. anima u. ... ... Titin. com. 9: m. folg. Infin., ut hortatu vestro quae de scommate paulo ante dixerit animetur aperire, Macr.: u. so si quis animatust ...
2. pilus , ī, m., I) das einzelne ... ... sich nichts daraus, Catull. – Sprichw., non minus molestum est calvis quam comatis pilos velli, Sen. de tranqu. anim. 8, 3: propius quidem est ...
in-tōnsus , a, um (in u. tondeo), ... ... mit griech. Acc., Rhodani iuventus comam intonsa, die Einwohner von Gallia comata, Sil. 15, 671. – II) übtr., unbehauen = ...