Bidis , is, f., Städtchen auf Sizilien, nordwestl. von ... ... , a, um, zu Bidis gehörig, bidinisch, palaestritae, Cic. Verr. 2, 54. – Plur. subst., Bidīnī, ōrum, m., die Einw. von Bidis, die Bidiner, Cic. ...
aedis , is, f., s. aedēs.
ad-dīsco , didicī, ere, I) dazulernen, nebenbei lernen, aliquid, Cic ... ... Infin., Ov. met. 3, 593: m. folg. Relativsatz, quaerat semper addiscere, quod ignorat, Col. 1, 8, 13. – II) durch Lernen ...
ardissa , ae, f., eine unbekannte Pflanze, Plin. Val. 3, 15.
biridis , e, s. viridis /.
badisso , āre, s. badizo.
... pasci, Col.: Ggstz., meditari condiscere, loquitari dediscere, Apul. flor. 15. p ... ... . Infin., paulatim fructum ferre condiscit (planta), Col.: stare condiscat (vitis), Plin. – Partiz. subst. condiscēns = condiscipulus, Virg. gramm. p. 123, 4 H. ( ...
Charybdis , dis, Akk. dim u. din ( selten dem), Abl. ... ... . 14, 8: illa fabulosa Ch., Sen. ad Marc. 17, 2: Charybdis voracitate aut Scylleis, ut aiunt, canibus devorari (v. Schiffern), Salv. ...
concordis , e = concors, Caecil. com. 109.
Charibdis , s. Charybdis.
... 1. – Dav. Brundisīnus (Brundusīnus), a, um, brundisinisch, ager, Varr.: ... ... Vell. – subst., in Brundisino, im Brundisischen, Varr. – Brundisīnī, ōrum, m., die Einw. von Brundisium, die Brundisiner, Enn. fr., Cic. u. ...
Aphrodisia , ōrum, n. (Ἀφροδίσια), das Fest der Aphrodite, Plaut. Poen. 191.
condīscēns , s. con-dīsco a. E.
1. Aphrodīsias , adis, f. (Ἀφροδισι ... ... Gheira (Dscheira) od. Yeerah, Keireh; deren Einw. Aphrodīsiēnsēs , ium, m., die Aphrodisier, Tac. ann. 3, 62, Cod. Theod. 11, 1 ...
Cephaloedis , idis, f. (Κεφαλοιδ ... ... Cephaloeditānī, ōrum, m., die Einw. von Cephalödis, die Cephalöditaner, Cic. Verr. 2, 130. – B) Cephaloedias , adis, f., cephalödisch, ora, Sil. 14, 252.
2. aphrodisias , adis, f. = acoron, Ps. Apul. herb. 6. Aphrodītē , ēs u. Aphrodīta , ae, f., eine griech. Gottheit, der römischen Venus entsprechend, Mart. Cap. 1. § 7 ( Form e). ...
aequidistāns , antis (aeque distans), gleich weit entfernt voneinander, parallel, circuli, Mart. Cap. 8. § 817: ordines, Gromat. vet. p. 13, 14 u. 129, 20.
aphrodisiaca , ae, f. (ἀφροδισιακή), ein uns unbekannter rötlichweißer Edelstein, Plin. 37, 148.
condīscipula , ae, f. (condiscipulus), die Mitschülerin, Mart. 10, 35, 15. Apul. met. 9, 17.
condīscipulus , ī, m., der Mitschüler, Schulfreund, Pompon. com. 76. Cic. Sull. 18; Tusc. 1, 41. Nep. Att. 1. 3. Sen. ep. 66, 1. Corp. inscr. Lat. 10, 6544. Vgl. ...
Buchempfehlung
Der satirische Roman von Christoph Martin Wieland erscheint 1774 in Fortsetzung in der Zeitschrift »Der Teutsche Merkur«. Wielands Spott zielt auf die kleinbürgerliche Einfalt seiner Zeit. Den Text habe er in einer Stunde des Unmuts geschrieben »wie ich von meinem Mansardenfenster herab die ganze Welt voll Koth und Unrath erblickte und mich an ihr zu rächen entschloß.«
270 Seiten, 9.60 Euro