abscōnsio , ōnis, f. (abscondo), das Verbergen, Chalcid. in Plat. Tim. 123: a turbine et a pluvia, Vulg. Iesai. 4, 6.
altilitās , ātis, f. (altilis), Gloss. Plac. V, 4, 2 (= 46, 16), ›altilitate: ab alendo, id est resipsa, quae alitur‹.
abscōnsor , ōris, m. (abscondo), der Verberger, pecuniarum absconsores, Firm. math. 3, 11 in.: auri, ibid. 3, 8.
accessito , āvī, āre (Frequent. v. accedo), fort u. fort herzukommen, Cato orig. 1. fr. 20 ed. Iord.
abstrūsio , ōnis, f. (abstrudo), das Verbergen, Bergen, seminis (der Saat), Arnob. 5, 37.
abscissus , a, um, Partic. v. abscindo. – An vielen Stellen falsche Lesart st. abscisus, w.s.
accendium , ī, n. (accendo), das Anzünden, Solin. 5, 23.
Dēferenda , s. Adolenda.
Dēferunda , s. Adolenda.
abundantia , ae, f. (abundo), das Ab- u. Überfluten, das ... ... . hist. 2, 94; Agr. 6: Ggstz. inopia, Apul. dogm. Plat. 2, 4 in. – c) an Früchten, ...
... heranwachsend = jung, admodum adulescens (v. Pers.), Cic.: oppido adulescens (v. Pers.), Liv.: adul. aetas (Ggstz. ... ... inscr. Lat. 8, 828: Genet. Plur. gew. adulescentium, doch auch adulescentum (Plaut. asin. 133; Pseud. 364); ...
lāmentātio , ōnis, f. (lamentor), das Wehklagen, Weinen ... ... u. Heulen (Ggstz. gratulatio, Cic. Mur. 86), aegritudo, lacrimae, lamentatio, Plaut.: lamentatio lugubris fletusque maerens, Cic.: plangore et lamentatione ...
exsultātio (exultātio), ōnis, f. (exsulto), I) das ... ... puerilis, der Lämmer, Col. 7, 3, 18: novam (lunam) exultatione adorari, v. Affen, Plin. 8, 215. – II) übtr., ...
... , a, um (in u. accedo), unzugänglich, a) eig.: lucus, Verg.: arx, ... ... übtr., unerreichbar, formositas, Apul. met. 4, 28: pulchritudo, Amm. 31, 16, 7: Pindarus, quem Flaccus imitationi inaccessum fatetur ...
inquinātus , a, um, PAdi. (inquino no. II), ... ... Max.: dextra inquinatior, Catull.: an ille foedior aut inquinatior in Cn. Pompeio accusando quam in universo senatu vituperando fuit? Cic.: nihil illo homine inquinatius, Cic.: sermo inquinatissimus, sehr schmutzig ...
Thērāmenēs , ae, m. (Θηραμένης), aus Chios od. Ceos, Adoptivsohn des Atheners Hagnon, Schüler des Prodikus, später einer der 30 Tyrannen zu Athen, der, als er sich den Bedrückungen seiner Amtsgenossen Kritias und Charikles ...
illūsōrius , a, um (illudo), zum Verspotten geeignet, verspottend, vestis, Augustin. de consens. ... ... . b. Augustin. op. imperf. c. Iulian. 5, 25: adoratio, Ambros. in Luc. 10, 23. – subst. illūsōrium, ...
re-flōrēsco , flōruī, ere, wieder blühen, wieder anfangen zu ... ... caro mea, ist wieder erfrischt, Vulg. psalm. 27, 7: quoniam tandem aliquando refloruistis pro me sentire, Vulg. Philipp. 4, 10.
per-nōbilis , e, I) sehr bekannt, sehr berühmt, epigramma Graecum, Cic. Verr. 4, 127: Abydos Leandri amore pernobilis, Mela 2, 2, 7 (2. § 26). – II) von sehr vornehmer Herkunft, sehr vornehm, ...
accidentia , ae, f. (accido), ein Zufall, zufälliges Begebnis od. Erlebnis, auch ein Unfall, Plin. 32, 19. Tertull. de anim. 11 u.a. Eccl. Vgl. Gloss. ›accidentia, ...
Buchempfehlung
Das chinesische Lebensbuch über das Geheimnis der Goldenen Blüte wird seit dem achten Jahrhundert mündlich überliefert. Diese Ausgabe folgt der Übersetzung von Richard Wilhelm.
50 Seiten, 3.80 Euro