elementum , ī, n. = στοιχειον (Gloss.), I) philos. ... ... . dial.: discere prima elementa, Hor. u. Tac. dial.: pueros elementa docere, Hor.: elementa aetatis, für die Jugend, Ov. = puerorum, Cic ...
clepsydra , ae, f. (κλεψύδρ ... ... cras ergo ad clepsydram, Cic. Tusc. 2, 67: alqm ad clepsydram latrare docere, Cic. de or. 3, 138. – u. im Lager, zur ...
sānctitās , ātis, f. (sanctus), I) die Heiligkeit ... ... übh.: elucere sanctitatem, Cic.: quantā sanctitate bellum gessisset, Nep.: matronarum, Cic.: docentis, Quint. – b) die Frömmigkeit gegen Gott, deos ...
ōrātōrius , a, um (orator), I) zum Redner gehörig, ... ... imperatoriae), Iustin.: virtus or. (Ggstz. virtus poëtica), Quint.: oratorias litteras docere, Lact. – subst., ōrātōria, ae, f. (sc. ars), ...
sollicitē , Adv. (sollicitus), I) bekümmert, ängstlich, Sen. u. Sil. – II) sorgfältig, angelegentlich, soll. providere ... ... Plin. ep.: urbis annonaeque curam sollicitissime semper egit, Suet.: sollicitissime carendum est in docendo superbiae vitium, Augustin.
peregrīnor , ātus sum, āri (peregrinus), in der Fremde ( ... ... noch nicht einhe imisch sein, mihi videris Latine docere philosophiam et ei quasi civitatem dare, quae quidem peregrinari Romae videbatur, Cic. ...
super-fluus , a, um (2. superfluo), überflüssig, ... ... Pers., ne sim superfluus (wir »etwas Überflüssiges tuend«), si conatus fuero docere, quod scis, Augustin. epist. 266, 4. – c) überflüssig ...
celebritās , ātis, f. (celeber), a) der zahlreiche ... ... causam celebritatis et nominis habere, eines gefeierten Namens, Cic.: grammaticus primae in docendo celebritatis, Gell.: Rhodus insula antiquissimae celebritatis, Gell.
quantopere u. getrennt quantō opere , Adv. (quantus ... ... hohem Grade, wie sehr, dici non potest, quanto opere gaudeant, Cic.: docet, quanto opere rei publicae communisque salutis intersit manus hostium distineri, Caes. – ...
exhortātio , ōnis, f. (exhortor), die Aufmunterung, Ermunterung ... ... exhortatione tentavit dare mulierculae cibum, Petron. – m. subj. Genet., exh. docentium, Quint. 1, 2, 25: ducum, Tac. hist. 5, 16: ...
dēfōrmiter , Adv. m. Compar. (deformis), entstellt, ... ... . Ner. 49, 3. – Compar., ut in ea (parte)... nemo deformius doceatur errasse, Sulpic. Sev. dial. 1, 6. § 6: quia maior ...
praeter-fluo , ere, vorbeifließen, vorüberfließen, von Gewässern, ... ... lasse er nicht aus dem Gedächtnis entschwinden, Cic. Tusc. 5, 96: frustra docemur, si quidquid audimus praeterfluat, Quint. 11, 2, 1.
com-mone-facio , fēcī, factum, ere, mit dem Passiv ... ... . 1, 19, 4: de rationibus provinciae quid vellem fieri, ut is vos doceret et commonefaceret, Q. Metell. in Cic. ep. 5, 3, ...