autumo , āvī, ātum, āre (eig. aitumo ... ... 4: ut Cato in oratione senatoria autumat, Solin. 27, 10: ut Plato in Symposio autumat, Apul. ... ... Gell. 15, 3, 6: autumo non id solum significat: ›aestumo‹, sed et ›dico‹ et › ...
cautum , ī, n. od. cautus , ūs, m. (caveo), die Verschreibung, der Schuldschein, inveteratae legis cautum novo sanctionis ordine mors amisit, Augustin. serm. 30, 1 Mai.
autumno , āre (autumnus), den Herbst bringen, Corus autumnat, Plin. 2, 124: in Italia aër semper quodammodo vernat aut autumnat, ist frühlings- oder herbstmäßig, Plin. 2, 136.
... , Serv. Verg. georg. 1, 43: sub autumno, Ov.: autumno (im H.), Varr., Verg. u ... ... ), Plin.: vel verno vel autumno, Suet. fr.: autumno adulto, Tac., vergente, Tac., praecipiti, ... ... Plin.: pestilentia autumni, Caes.: autumni aestus, frigora, Verg.: autumni fere tempus erat, Liv.: Plur ...
2. autumnus , a, um (1. autumnus), herbstlich, Herbst-, aequinoctium ... ... Auson. – subst., autumnum, ī, n. (sc. tempus; vgl. Charis. ... ... b. Non. 71, 20: Plur. autumna (sc. tempora), Cypr. ad Demedr. 3: Ggstz., verna ...
scrautum = pelliceum, in quo sagittae reconduntur, Paul. ex Fest. 332, 5; vgl. Fest. 333 (b), 17.
autumnum , s. 2. autumnus.
lautumiae ( lātomiae ), ārum, f. (λατ ... ... Fest. 117, 11), in Syrakus, lautumiae Syracusanae, Cic. Verr. 5, 68; vgl. 5, 148: ... ... , Varro LL. 5, 151. Liv. 26, 27, 3: carcer lautumiarum, Liv. 32, 26 ...
autumātor , ōris, m. (autumo) = ὀνομαστής, der Nennende, Gloss. II, 27, 41.
autumpnus , s. 1. autumnus.
autumnālis , e (autumnus), herbstlich, Herbst-, aequinoctium, Varr., Liv ... ... Plin.: arbores, Vulg.: agnus, Col.: conclave, Vitr. – / neutr. autumnal, Varro bei Charis. 118, 25 (aequinoctium autumnal); vgl. Charis. 119, 3.
autumnitās , ātis, f. (autumnus), I) die Herbstzeit, Cato r. r. 5, ... ... 3: prima aut., Cato r. r. 155, 1: aestas atque autumnitas, Arnob. 2, 74. – II) meton., der Ertrag ...
autumnāsco , ere (autumnus), sich zum Herbste neigen, v. Sommer, Mart. Cap. 6. § 605.
autumnīnus , a, um (autumnus), den Herbst betreffend, Herbst-, tempora, Clem. ad Cor. 20.
post-autumnālis , e, nachherbstlich, pira, Plin. 15, 54.
mustulentus , a, um (mustum), mostreich, autumnus, Apul. met. 2, 4: mustulentae autumni deliciae, ibid. 9, 32: mustulentus aestus, m. ventus, Plaut. cist. fr. b. Non. 63, 33 u. 415, ...
aequinoctium , ī, n. (aequus u. nox, s. ... ... ἰσημερία), dies aequinoctii, Caes.: aequ. vernum, Liv. u. Mela: autumnale, Liv. u. Mela: autumni, Plin.: aequinoctium exspectare, Cic.
lavo , lāvī, lautum (st. lavitum), Partiz. lautus u. lōtus, lavere, ... ... cum alqo, Mart.: lavari bene, Mart.: rex lavans, Liv.: cur te lautum voluit, cenatum noluit occīdere, Cic.: lavandi mos, Augustin.: ad lavandi tempus ...
caveo , cāvī, cautum, ēre (v. κοέω, ... ... utrorumque sociis, nihil de Saguntinis cautum est, Liv.: de quibus (agris) cautum sit foedere, Cic.: de ... ... m. Abl., ut de eo alia in lege cautum esse videatur, Cic. – m. Ang ...
faveo , fāvī, fautum, ēre (nach Bücheler Nbf. v. foveo), jmdm. od. ... ... dich, Cic.: unpers., ei praecipue favetur, Quint.: huic ita Romae fautum est a senatoribus, ut etc., Spart. – ββ) m. Ang. ...
Buchempfehlung
Der neurotische Tiberius Kneigt, ein Freund des Erzählers, begegnet auf einem Waldspaziergang einem Mädchen mit einem Korb voller Erdbeeren, die sie ihm nicht verkaufen will, ihm aber »einen ganz kleinen Teil derselben« schenkt. Die idyllische Liebesgeschichte schildert die Gesundung eines an Zwangsvorstellungen leidenden »Narren«, als dessen sexuelle Hemmungen sich lösen.
52 Seiten, 3.80 Euro