apica , ae, f. (v. ἄποκος, ›ohne Wolle‹), ein Schaf, das am Bauche keine Wolle hat, ein Kahlbauch, Varr. r. r. 2, 2, 3. Plin. 8, 198. Vgl. Paul. ex Fest. ...
... corpora, Curt.: inclinatum ac deficiens caput, Curt.: id membrum, quod deficit, das gelähmte Glied, ... ... Ohnmacht fallen, animo linquuntur deficiuntque, Scrib.: deficit in thalamis, Val. Flacc. – ββ) ... ... teils v. pers. Subjj., defici a viribus, Caes.: deficior prudens artis ab arte mea, Ov.: ...
a-spicio (ad-spicio), spēxī, spectum, ere ( ... ... . 1, 2, 9. – absol., en aspice! Ov.: aspicite en! Ov.: aspicito limis oculis, Plaut.: vide ... ... u. Infin., tristem astare aspicio, Plaut.: derepente aspicio ex nemore pavidum et properantem egredi, ...
af-ficio (ad-ficio), fēcī, fectum, ere ( ... ... Passiv, eius iussu verberibus affici, Curt.: tantis pedum doloribus affici, ut etc., geplagt werden, ... ... verwundet werden, Caes.: mortifero vulnere affici, Lucil. fr.: magnā difficultate affici, in große Verlegenheit versetzt werden od. geraten, ...
ef-ficio (ec-ficio), fēcī, fectum, ere ( ... ... .: qui modus sexaginta armatorum milia efficiebat, Eutr.: maior aliquanto summa efficitur ex etc., Liv. – d ... ... hatte, Cic.: id facile effici posse, Nep.: ad ea efficienda, quae pollicetur, Nep.: hoc ...
... etiamnum est curatio, Cels.: quo efficaciores essent preces, Curt.: efficacissimum pro candidato genus rogandi, Plin. pan ... ... ad u. Akk., potiones ad id efficaces, Cels.: quae maxime efficaces ad muliebre ingenium preces sunt, Liv.: imperator efficax ad invidiam faciendam, Treb. Poll.: efficacius ad recte vivendum, Plin ...
auspico , āvī, ātum, āre (auspex), Auspizien halten, ... ... . LL. 6, 86: id, super quo auspicaverunt, Gell. 3, 2, 10: quod in eo ... ... flor. 16. p. 21, 21 Kr. – / auspicatus u. auspicato, s. bes.
... 1) Apīciānus , a, um, zu Apicius gehörig, apicianisch, coctura, Plin.: patina, Apic.: condimenta, Tert. – 2) Apīcius , a, um, zu Apicius gehörig, apicisch, des Apcius, a ...
Ampycus , ī, m. (Ἄμπυκο ... ... Hyg. fab. 14 u. 128. – Dav. Ampycidēs , ae, m., der Ampycide (Nachkomme des Ampykus), d.i. Mopsus, Ov. met. 8, 316 u.ö ...
dē-spīco , āre (de u. spica, Kiel; andere Ableit. bei Rönsch Collect. phil. 295 sqq.), entkielen, junge Vögel rupfen, Pelagon. veterin. 6. p. 34 = 88 Ihm.
apicula , ae, f. (Demin. v. apis), das Bienchen ... ... , 8. Ambros. cant. cantic. 4, 30. v. 11: formicularum et apicularum ostenta, Fronto ad Ver. imp. 2, 8.
deifico , āre (deus u. facio), vergöttern, Augustin. de civ. dei 19, 23, 4. Cassiod. hist. eccl. 7, 2. p. 281 (b) u. 282 (a) ed. Garet.
dēspica , ae, f. (despicio), die Verächterin, hāc sibi prospica, hāc despica, Naev. com. 25. Vgl. Lachm. Lucr. p. 307.
Alpicus u. Alpīnus , a, um, s. Alpēs.
... , verum etiam huiuscemodi in rebus positam conficeret, Cic.: unde eam pecuniam confici posse, nisi tributo populo indicto ... ... beigelegt wird, vertilgen, verzehren, conficiunt ignes silvas, Lucr.: confici igni, frigore, Lucr. ... ... me maeror cotidianus lacerat et conficit, Cic.: vitae cupiditas, quae me conficit angoribus, Cic.: nos ...
dī-spicio , spēxī, spectum, ere (dis u. ... ... in parteis, Lucr. 6, 648: absol., ad terram aspice, dispice, Plaut. cist. 693 (Schöll liest despice). ... ... mentem principis, Tac.: discerne, dispice insidiatorem et petitum insidiis, Liv.: si dispicere quid coepero, Cic. ...
... despiciunt in terram, Col. – absol., vultus suspicientes et despicientes, Plin. – unpers., quā despici potest, Caes. – ... ... : tollam altius tectum, non ut ego te despiciam, sed tu ne aspicias urbem eam, quam delere ...
aedifico , āvī, ātum, āre (aedes u. facio), ... ... ICt.: in suo solo ex aliena materia, ICt.: aedificandi descriptio, Cic.: aedificandi consilium abicere, Cic.: civitas aedificando occupata, Liv. – Partiz. subst ... ... errichten, vacuas areas occupare et aedificare, Suet. Vesp. 8, 5 (wenn nicht hier aedif ...
auspicor , ātus sum, ārī (auspex), Auspizien halten, ... ... ab Alcibiade, Iustin.: ab Idibus Ianuariis culturarum officia, Col.: v. Lebl., ab Emodis montibus ... ... fr. 71 ( bei Diom. 383, 10). – auspicato u. auspicatus, s. bes.
deificus , a, um (deus u. facio), I) ... ... von Gott gemacht, -geschickt, -inspiriert, heilig, lues deifica, die fallende Sucht, ... ... ἡ ἱερὰ νόσος), Cael. aur. acut. 2, 30, 162: libri deifici, scripturae deificae, voces deificae u. vgl., Eccl.; vgl. Haupt opusc. ...
Buchempfehlung
Der Schluß vom Allgemeinen auf das Besondere, vom Prinzipiellen zum Indiviudellen ist der Kern der naturphilosophischen Lehrschrift über die Grundlagen unserer Begrifflichkeit von Raum, Zeit, Bewegung und Ursache. »Nennen doch die Kinder zunächst alle Männer Vater und alle Frauen Mutter und lernen erst später zu unterscheiden.«
158 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro