īnfitiātrīx , trīcis, f. (Femin. zu infitiator), die Ableugnerin, placitae fidei fraus infitiatrix, Prud. psych. 630.
persculptus , a, um (per u. sculpo), gehörig ausgehauen, lapides (Idole), Coripp. laud. Iustin. 3, 377.
com-parturio , īre, mit in Wehen liegen, Ambros. hexaëm. 4, 8, 31; de fide 1, 14, 87.
in-contentus , a, um (in u. contendo), ungespannt, fides, Cic. de fin. 4, 75.
taciturnitās , ātis, f. (taciturnus), I) das Schweigen ... ... die Verschwiegenheit, als Tugend, die Schweigsamkeit, opus est fide ac taciturnitate, Ter.: nosti hominis taciturnitatem, Cic.: Plur., mysteria non ...
praecōgnitio , ōnis, f. (praecognosco), das Vorherkennen, Vorherwissen, Boëth. de consol. phil. 5, 4. Ambros. de fide 3, 10. § 64.
prīmōcreātus , a, um (primus u. creo), zuerst erschaffen, primogenitus, non primocreatus (von Christus), Ambros. de fide 1, 7. § 48.
famulātōrius , a, um (famulor), knechtisch, kriechend, Tert. ad nat. 2, 14. Ambros. de fide 5, 5, 58.
nūncupātīvus , a, um (nuncupo), sogenannt, uneigentlich, Ambros. de fide 5, 1. § 22.
praecōgnitor , ōris, m. (praecognosco), der Vorherwisser, Ambros. de fide 2. prol. § 14.
dērīvātōrius , a, um = derivativus, Ambr. de fide 2, 15, 129 Migne.
in-cōnsummātus , a, um, I) unvollendet Ambros. de fide 2, 15. § 129. – neutr. pl. subst., diminuta inconsummataque (Ggstz. integra absolutaque), Boëth. cons. phil. 3, 10. p. 58, 15 ...
mātrimōniālis , e (matrimonium), die Ehe betreffend, ehelich, Ehe-, tabulae, Augustin. de civ. dei 14, 18; ... ... (Vol. IV.): lectulus, Ps. Quint. decl. 1, 13: fides, Augustin. de bono viduit. § 5.
agrimēnsōrius , a, um (agrimensor), zum Feldmesser gehörig, des Feldmessers, funiculus, Itala Ezech. 40, 3 (bei Ambros. de fide 5, 19, 229).
epetecticālis , s. epidēcticālis.
im-perspicābilis , e (in u. perspicabilis), undurchschaubar, Ambros. de fide 3, 14. § 110. Cassiod. de anim. 3. Hilar. de trin. 2, 6; in psalm. 129, 1.
in-convertibilis , e, I) unveränderlich, Eccl. – II) unbekehrbar, ad catholicam fidem, Paul. vit. Ambros. 17.
... Caes.: consilio bono, in guter Absicht, Cic.: fides b., bonā fide, s. 1. fidēs. – conscientia b., Quint., conscientia optima ... ... formā quam mente melior, Vell.: boni fidelesque socii, Liv.: in foro infimo boni homines et dites ambulant ...
... appell. = ein »Altadeliger, einer von altem Geschlecht«, ast ego Cecropides, Iuven. 8, 46. – Plur. Cecropidae, ārum, m. ... ... f. (Κεκροπίς), eine Cekropide = a) ein weiblicher Nachkomme des ...
... Caes.: in amicitia manere, Caes.: in amicitia cum fide permanere, Liv.: omni tempore in fide atque amicitia civitatis Aeduae fuisse, Caes.: sibi populoque Romano perpetuam ... ... festhalten, Caes.: u. so amicitiam fidemque populi Romani sequi, Cic.: Caesaris amicitiam sequi, sich ...
Buchempfehlung
Diese Ausgabe gibt das lyrische Werk der Autorin wieder, die 1868 auf Vermittlung ihres guten Freundes Ferdinand v. Saar ihren ersten Gedichtband »Lieder einer Verlorenen« bei Hoffmann & Campe unterbringen konnte. Über den letzten der vier Bände, »Aus der Tiefe« schrieb Theodor Storm: »Es ist ein sehr ernstes, auch oft bittres Buch; aber es ist kein faselicher Weltschmerz, man fühlt, es steht ein Lebendiges dahinter.«
142 Seiten, 8.80 Euro