fotus , ūs, m. (foveo), das Wärmen ... ... 23, 14 u.a.: fotus (Nom. Sing.) ex aqua calida, Cael. Aur. de ... ... a. Mart. Cap. 1. § 35. – / Dat. fotuī, Cass. Fel. 62. p. 155 ...
... Trank, immoderatus, Cic.: potui esse, Tac.: esui et potui esse, Gell.: potui dari, Cels.: aquae potui accommodatae, trinkbares, Solin. – ... ... potus et cibus, Plin.: cibi potusque, Tac.: mulsi potus, Plin.: ex iisdem frugibus finut et ...
1. pōtus , a, um, s. pōto /.
Pōtua , ae, f., s. Pōtīna.
foetus , s. 1. fētus.
appōtus (ad-pōtus), a, um, angetrunken, betrunken, Plaut. Amph. 282 u. Curc. 354; vgl. Gell. 6 (7), 7. § 7.
expōtus , a, um = epotus, s. ē-pōto.
nepōtula , ae, f. (Demin. v. nepos), das Enkelchen, Corp. inscr. Lat. 9, 3050.
compotus , ī, m., s. computus.
nepōtulus , ī, m. (Demin. v. nepos), das Enkelchen, Venerius (der V.), Plaut. mil. 1413 u. 1421.
pōtulentus , a, um (poto) u. pōsculentus , ... ... esculentus), α) Form potul., neutr. subst. esculentum potulentumve, Speise oder Trank, Modestin. ... ... , 18: Plur. subst., esculenta et potulenta, Speisen u. Getränke, Cic. de nat. ...
foetūtīnae , s. fētūtīnae.
foetulentus (fētulentus), a, um (foeteo), übelriechend, stinkend, Apul. apol. 7. Arnob. 7, 18.
... wov. unmittelbar noch die zweite Supin-Form potum u. die Partizz. potus u. poturus u. posca), in starken Zügen-, sich ... ... Vom Stamme pō unmittelbar abgeleitete Particc., a) pōtus, a, um, α) passiv = ...
ē-pōto , ēpōtāvī, epōtātūrus, ēpōtus, āre, I) ... ... Cic. u. Liv.: poculum epotum, Quint.: epota amphora, Suet. – naumachias epotaturus, Sidon. epist ... ... 29, 3: omnibus epotis umoribus, Lucr.: ubi terreno Lycus est epotus hiatu, Ov. – II) vertrinken, argentum expotum ...
possum , potuī, posse (v. potis u. ... ... W (Müller quantum pote): ut... potui beim Superl. des Adv., möglichst, Caesari te commendavi, ut gravissime potui, Cic. – bei drängenden Fragen, possum scire, ...
re-foveo , fōvī, fōtum, ēre, wieder erwärmen, wieder aufleben machen, neu beleben, auffrischen, ... ... .: corpus refoventque foventque, Ov.: artus admoto igne, Curt.; vgl. refotus saepe calidis piscinis, Suet.: vires, Vell. u. Tac.: vulnus, ...
pēs , pedis, m. ( aus *ped-s, altind. păd-, griech. πούς = ποδ-ς, gotisch fotus, ahd. fuoz), der Fuß des Menschen und Tieres ...
... 2, 5: esui condi, Varro: esui dare (alci), Cels.: esui et potui esse, Gell.: lecto strato matellam, lucernam, ceteras res esui usuique prae se portant, Varro: esum et potum eximas, Tert.: carnium esum repudiant, Hieron.: ab esu et comesu mensae ...
1. fētus (foetus), ūs, m. (*feo, wob. auch fecundus), I) das Zeugen ( die Erzeugung), a) leb. Wesen, das Zeugen ( die Zeugung ), das Gebären, Werfen ...
Buchempfehlung
Die neunzehnjährige Else erfährt in den Ferien auf dem Rückweg vom Tennisplatz vom Konkurs ihres Vaters und wird von ihrer Mutter gebeten, eine große Summe Geld von einem Geschäftsfreund des Vaters zu leihen. Dieser verlangt als Gegenleistung Ungeheuerliches. Else treibt in einem inneren Monolog einer Verzweiflungstat entgegen.
54 Seiten, 4.80 Euro