foliātus , a, um (folium), I) mit Blättern versehen, ... ... , 2. – II) aus Blättern bestehend, -gemacht, subst., foliātum, ī, n. (sc. unguentum) = nardinum, ein aus den Blättern ...
vix , Adv. (verwandt mit vis, wie das griech. ... ... kaum... da, kaum... und, vix erat hoc plane imperatum, cum illum spoliatum stipatumque lictoribus videres, Cic.: vix agmen novissimum processerat, cum Galli... flumen transire ...
sī-ve (altlat. seive) u. s eu ... ... dehinc postulo, sive aequumst, te oro, ut etc., Ter.: me, seu corpus spoliatum lumine mavis, redde meis, Verg. – II) m. vorherrschendem disjunktivem Sinne ...
aliēno , āvī, ātum, āre (alienus), gegen sich od. ... ... compotem fuisse sui (nicht völlig bei Verstande gewesen sei); vulgo Iunonis iram ob spoliatum templum alienasse mentem (ihn verrückt gemacht habe) ferebant, Liv. 42, ...
dī-mitto , mīsī, missum, ere (dis u. mitto), ... ... . – mit dopp. Acc., alqm impunitum, Sall., incolumem, Caes.: regem spoliatum, Cic.: alqm tutum, Sen.: alqm incastigatum, Hor. – v. sachl ...
1. cōn-spicio , spēxī, spectum, ere (con u. ... ... iacentem, Liv.: procul Ambiorigem suos cohortantem, Caes.: aratorem quendam operantem, Liv.: alqm spoliatum omni dignitate, Cic.: u. (im Passiv m. Prädik. -Nom.) ...
sollicitus , a, um (sollus [= totus] u. cio), ... ... u. Konj., quae (mater) cruciatur et sollicita est, ne eundem paulo post spoliatum omni dignitate conspiciat, Cic. Mur. 88: u. so Liv. 35 ...