frāter , tris, m. ( altindisch bhr tar-, ... ... wie ἀδελφός, a) frater patruelis, der Vaters-Bruderssohn, Cic. Planc. 27; vgl. Cic. de fin. 5, 1 (L. Cicero frater noster, cognatione patruelis, amore germanus) u ...
frāternē , Adv. (fraternus), brüderlich, wie ein Bruder, I) eig.: facere, Cic.: interrogare, Hieron. epist. 58, 5: huic tu epistulae non fraterne scriptae fraterne debes ignoscere, Cic. – II) übtr. = innig, ...
frāterno , āre (= fraterculo w. s.), Paul. ex Fest. 91, 1.
frāternus , a, um (st. fraterinus, v. frater), brüderlich, Bruder-, I) eig.: ... ... nex, Brudermord, Hor.: fraternis Iuppiter subdidit undis, Meer, Ov. – II) übtr.: ... ... vetterlich, sanguis, Verg.: pectora, Val. Flacc. – subst., fraterna peto, die Waffen ...
frāterculo , āre (fraterculus), als Brüder zusammen heranwachsen, übtr., fraterculabant mulieri papillae, schwollen gemeinsam an, Plaut. fr. b. Fest. 297 (b), 1.
frāternitās , ātis, f. (fraternus), I) die Brüderlichkeit, ... ... Ps. Quint. decl. 16, 4: fraternitatis vinculum, Lact. 5, 6, 12: renovare fraternitatem, Vulg. 1. Mach. 12, 10. – b) übtr., ...
frāterculus , ī, m. (Demin. v. frater), das Brüderchen, Iuven. 4, 98: als Liebkosungswort, Timarch. b. Cic. Verr. 3, 155.
amāns , antis, PAdi. m. Compar. u. Superl ... ... liebevoll teilnehmend, ein Freund, A) adi.: 1) eig.: frater amantissimus, Cic.: uxor amantissima, Tac.: m. Genet., homines amantes tui ...
nātūra , ae, f. (nascor), I) die Geburt ... ... abstr.: naturā calamitosus, Curt.: naturā filius, Cic.: naturā pater, Ter.: naturā frater, adoptione filius, Liv.: naturā tu illi pater es, ego consiliis, Liv. ...
frātro , āre = fraterculo (w. s.), Placid. gloss. V, 22, 28. Vgl. Paul. ex Fest. 91, 1.
aevum Auflösung: 29 x 50 Pixel Folgende Artikel verwenden ... ... duodecim frater mensis ...
sēditio , ōnis, f. (v. sed = se [ ... ... Eheleuten, Plaut. Amph. 478. Ter. Andr. 830: domestica (Ggstz. fraterna concordia), v. Bruderzwist, Liv. 45, 19, 13: pantomimorum, Suet ...
geminus , a, um (viell. v. geno = gigno), ... ... Verg.: proles, Verg.: fratres gemini u. bl. gemini, Cic.: geminus frater, Plaut.: frater germanus geminus, leiblicher Zwillingsbruder, Plaut.: dah. Gemini, die Zwillinge ...
optātus , a, um, PAdi. (v. opto), ... ... rumor, Cic. labra, Prop.: mihi quaestor optatior nemo obtingere potuit, Cic.: optatissime frater, Cic.: optatissimum Ambiorigi beneficium, Caes. – mihi optatum illud est, in ...
... eig., Cic. u.a.: patr. magnus = frater avi, ICt.: p. maior = frater proavi, Tac. ann. 12, 22 u. ICt.: p. maximus = frater abavi, ICt. – b) bildl., ein strenger Sittenrichter ...
1. germānus , a, um ( wie germen v. ... ... bl. denselben Vater, aber nicht dieselbe Mutter haben (dann = Halbbruder, Halbschwester), frater, soror, Cic. u.a. – subst., a) germānus, ...
gemellus , a, um (Demin. v. geminus), doppelt ... ... Catull.; Plur., gemelli, Zwillinge, Zwillingsgeschwister, Ov.: cetera paene gemelli fraternis animis, Hor.: von Tieren, Verg. – II) übtr.: A ...
... Isid. orig. 9, 6, 7), frater, Dict. 2, 3. Vulg. genes. 43, ... ... 5. Cod. Iust. 6, 59, 15: frater vel soror uterini, ibid. § 2: uterinus frater ac soror, Cod. Theod. 9, 42, 9. § 3: frater soror sive consanguinei sive uterini, Iustin. instit. 3, 9, 3. ...
... Geschwisterkinder, Bruderssöhne, Bruderstöchter ICt. – frater patruelis, Cic. u. bl. patruelis, Suet., des Vaters ... ... nulla patruelis (soror), Muhme, Geschwisterkind, Pers. – übtr., frater patruelis = des Vaters Schwestersohn, Vetter, Cic. Cael. 60. ...
adoptīvus , a, um (adopto), a) zur Adoption gehörig, ... ... Aemil, bei Gell. 5, 19, 16 u. Suet.: pater, frater, soror (Ggstz. naturalis, rechte, leibliche), ICt.: familia, ...
Buchempfehlung
Demea, ein orthodox Gläubiger, der Skeptiker Philo und der Deist Cleanthes diskutieren den physiko-teleologischen Gottesbeweis, also die Frage, ob aus der Existenz von Ordnung und Zweck in der Welt auf einen intelligenten Schöpfer oder Baumeister zu schließen ist.
88 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro