fuscātio , ōnis, f. (fusco), die Mißbilligung, Geringschätzung = κατάγνωσις, Gloss. II, 74, 55.
fuscātor , ōris, m. (fusco), der Verdunkler, Verfinsterer, caeli fuscator Eoi Corus, Lucan. 4, 66.
offuscātio , ōnis, f. (offusco), die Verdunkelung, bild., deorum, Herabsetzung, Tert. ad nat. 1, 10: so Tert. de res. carn. 43. Vulg. Sirach 41, 24.
fusco , āvī, ātum, āre (fuscus), I ... ... (Trägheit im Putzen) dentes, Ov.: quo (fulmine) icta fuscantur, Sen.: fuscat nube diem, verdunkelt, Val. Flacc.: u. so audimus detestabili parricidio fuscatum diem, Sen. rhet.: sol fuscabitur, Lact. – B) übtr.: ...
... dumpf-, belegt machen, dämpfen, vox naturā infuscata, dumpf, belegt, Sen. contr. 1. praef. § 16: infuscatur ex inopinato (lusciniae sonus), Plin. 10, 81. – ... ... Iustin.: gloriosam militiam seditionibus, Iustin.: vicinitas non infuscata malevolentiā, Cic.: ne defraudatione Glycerii infuscaretur finis fabulae, ...
nigrēdo , inis, f. (niger), die Schwärze, schwarze ... ... libri) sacrā nigredine colorati, Mart. Cap. 2. § 137: pro nigredine vel fuscatione sua, Rufin. Orig. in cant. 2. p. 376.
offusco , ātus, āre (ob u. fusco), verdunkeln, ... ... quis offuscetur, mit Schmach bedeckt werde, Tert. de spect. 22: quoniam offuscata sum, Ambros. in psalm. 118. serm. 2. § 9.
lūcubrātio , ōnis, f. (lucubro), das Arbeiten bei ... ... sich die alten Weiber abends beim Spinnrocken erzählen, Cic. – Plur., vox infuscata lucubrationibus, Sen.: lucubrationes detraxi et meridiationes addidi, Cic. – II) meton ...