im-pero , āvī, ātum, āre (in u. paro), ... ... Poll.: Titum invitum et a militibus coactum imperasse, Treb. Poll.: imperare (Gordianum) coëgerunt, Capitol.: Iulius Caesar, qui postea imperavit (Alleinherrscher war), Eutr.: Philippus ...
bīduum , ī, n. (bis u. dies), der ... ... b. c. 1, 48, 1: u. so biduo, quo senatum legerunt censores, Liv. 40, 53, 1: biduo postquam inde sublatus esset, Val ...
tondeo , totondī, tōnsum, ēre (vgl. griech. τένδω, ... ... convivimus ex consuetudine, Quint. 1, 6, 44: eum tonderi et squalorem deponere coëgerunt, Liv. 27, 34, 6. – II) übtr.: 1) ...
operor , ātus sum, ārī (opus), I) v. intr. ... ... u. bes. von den Bienen, seniores intus operantur, Plin.: excrementa operantium intus egerunt, Plin. – b) als t. t. der Religionsspr., ...
al-lūdo (ad-lūdo), lūsī, ere, bei, zu, ... ... , qui sapientiae alludunt (die nahe an die Weisheit hinreichen), quam non quidem contigerunt, in conspectu tamen et, ut ita dicam, sub ictu habent, Sen. ...
fūnero , āvī, ātum, āre (funus), I) jmds. ... ... Plin.: funeratā eā et in rogum impositā, Val. Max.: cum (apes) defunctas progerunt funerantiumque more comitantur exsequias, Plin. Vgl. Mahne misc. Lat. 1. ...
... liefern = gewähren, Gelegenheit geben zu usw., suggerunt affatim ligna proximae silvae, Plin. ep.: prodiga divitias alimentaque mitia tellus ... ... , feras silvae, quibus lacus cingitur, studia altissimus iste secessus affatim suggerunt, der See liefert den Fisch = Gelegenheit zum Fischen ...
ef-fugio , fūgī, fugitūrus, ere (ex u. fugio), ... ... ne u. Konj., propinquae clade urbis ipsi, ne quid simile paterentur, effugerunt, entgingen einem ähnlichen Schicksale, Liv. 36, 25, 8: parum effugerat ...
callidus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... . 186: ad fraudem, Cic. Clu. 183: ad eri fraudationem c. ingenium gerunt, Plaut. asin. 257. – od. m. in u. Akk ...
admissio , ōnis, f. (admitto), das Hinzulassen, Zulassen ... ... 1, 10, 1: non sunt isti amici, qui in primas et secundas admissiones digeruntur, Sen. de ben. 6, 33, 4. – b) das ...
pro-fugio , fūgī, fugitum, ere, I) intr. fortfliehen ... ... Catilina ipse pertimuit, profugit (suchte das Weite), Cic.: nonnulli iudicium veriti profugerunt, Caes. – II) tr. vor oder etwas oder jmd. ...
com-pungo , pūnxī, pūnctum, ere, bestechen, bestochern, überallhin stechen, I) = stechend, bes. schmerzlich, berühren ... ... Perf.-Formen compugit, Sulp. Sev. dial. 1, 2, 5 u. compugerunt, Tert. adv. Marc. 3, 7.
2. centurio , ōnis, m. (centuria), der Befehlshaber einer Zenturie, der Zenturio, Cic. u.a.: c. ... ... ex triere Neptuno, Corp. inscr. Lat. 10, 3375): cohortes sibi quaeque centuriones legerunt, Liv. 3, 69, 8.
claustrum , ī, n. (claudo), der Verschluß, ... ... servitutis humana claustra perrumpere, Sen.: enotuerunt quidam tui versus et invito te claustra sua refregerunt, haben ihren Arrest gesprengt, Plin. ep. – c) der ...