verēcundia , ae, f. (verecundus), das Gefühl dessen, der ... ... Liv.: adventum eius et maiestatem ad verecundiam faciendam (einzuflößen) Romanis vim maiorem habituram quam arma, Liv. – d) die Scheu vor Tadel ...
per-stringo , strīnxī, strictum, ere, I) fest zusammenziehen, ... ... facetiis, Cic.: alqm suspicione, Cic.: censoriā notā perstrictus, Val. Max.: cultum habitumque alcis levibus verbis, mit leisem Tadel berühren, Tac.: modice perstringi, ...
supplicium , iī, n. (supplex), das »Niederknien«, sowohl zum ... ... Caes.: supplicium de se dare filio, Genugtuung geben, Ter.: so auch dabitur supplicium (Genugtuung) mihi de tergo vestro, Plaut. – 2) meton ...
contumācia , ae, f. (contumax), der edle u. unedle ... ... 18, 1. – oris oculorumque c. ac superbia, Cic.; vgl. idem habitus oris, eadem c. in vultu (eines Angeklagten), Liv.: c. responsi ...
līneāmentum (in den besten Hdschrn. līniāmentum), ī, n. ... ... corporis lineamentis persimilis, Iustin.: ut homunculis similem fingeret deum, lineamentis tantum extremis, non habitu solido, Cic.: animi lineamenta sunt pulchriora quam corporis, Cic. de fin. ...
extrīnsecus , Adv. (aus *extrim v. exterus u ... ... quae sunt extr., Cic.: attrib. = äußerlich, pallii extr. habitus, Tert. de pall. 1. – 2) übtr.: a) ...
pestilentia , ae, f. (pestilens), jede Seuche, ... ... -Gegend, autumni, Caes.: in pestilentiae finibus, Cic.: quorum (extorum) ex habitu atque ex colore cum salubritatis tum pestilentiae signa percipi, ob gesunde od. ...
īnfortūnium , iī, n. (*infortunus von in u. ... ... Strafe, Prügel, ferres infortunium, es sollte dir übel bekommen, Ter.: habiturum infortunium, Liv.: invenies infortunium, Plaut.: infortunio alqm mactare od. multare, ...
trāns-figūro , āvī, ātum, āre, der Gestalt od. phys. Beschaffenheit nach verwandeln, umbilden, umformen, umwandeln, umgestalten, ... ... quae didicit, animus transfiguratus est, Sen.: iudicum animos in eum, quem volumus, habitum formare et velut transfigurare, Quint.
super-crēsco , crēvī, ere, überwachsen, überwuchern, I) v. intr.: A) eig.: caro supercrescens, Cels. ... ... 5, 14. – II) v. tr. übersteigen, übertreffen, municipalem habitum, Augustin. c. Acad. 1, 2.
circum-spicio , spexī, spectum, ere (circum u. specio), ... ... quidem cornua sua, Liv.: de septem totum orbem montibus, Ov.: sua, Liv.: habitum suum, Plin. ep.: amictus, Ov.: u. so se, sich ...
praeter-lābor , lāpsus sum, lābī, I) vorbeischlüpfen, -fließen ... ... Verg. – II) bildl., vorbeischlüpfen, ante enim (definitio) praeterlabitur (verfliegt), quam percepta est, Cic. de or. 2, 109.