erēmīta , ae, m. (ερημίτης), der Einsiedler, Eremit, Sulp. Sev. dial. 1, 17, 1. Ven. Fort. vit. S. Mart. 3, 404 u. 418. Not. Tir ...
ē-rēmigo , āvī, ātum, āre, rudernd zurücklegen, durchrudern, pedibus tacitas eremigat undas, Sil. 14, 191: totus hinc aut illinc septentrio eremigatus, Plin. 2, 168.
Ieremiās , ae, m., der Prophet Jeremias, Prud. ham. 450. Iuvenc. 3, 269. – auch Hieremīās, ae, m., Lact. 4, 11, 4. Commod. apol. 221. ...
erēmītis (herēmītis), idis, f. (ερημιτις), einsiedlerisch, Sidon. epist. 9, 3, 4.
hexerēmis , is, f. (εξ u. remus) = hexeris (w. s.), Isid. orig. 19, 1, 23. Vgl. Gloss. IV, 71, 7 u. Wölfflin im Archiv f. lat. Lexikogr. 9, 288.
herēmitis , tidis, f., s. erēmītis.
Hierēmiās , s. Ieremiās.
penterēmis , is, f. (πέντε u. remus) = penteris, Isid. orig. 19, 1, 23.
super-ēmico , āre, über etw. springen, terram, Sidon. carm. 15, 75.
... mil. 4, 8 extr.: m. Dat., supereminens ceteris elephas, Ambr. de off. 1, 40, 198: übtr., supereminentia verba, Prisc. 18, 139. 142. 144: gaudia quasi in summo pectore supereminentia, Gell. 9, 9, 15; vgl. Muncker Fulg. Verg. ...
quīnquerēmis , e (quinque u. remus), mit fünf ... ... 1. – öfter subst., quīnquerēmis. is, Abl. ī, f., ein fünfruderiges Schiff, der Fünfruderer, Cic., Liv. u.a.: in quinqueremi, Cic. – arch. quinqueresmos, ...
super-ēminentia , ae, f. (superemineo), die Hervorragung, übtr., vis ac supereminentia numerorum, Claud. Mam. de stat. anim. 1, 25, 5: dei, Hoheit, Augustin. serm. 341, 9. Ambros. de parad ...
superēminentior , Superl. - entissimus , PAdi. (superemineo), hervorragender, Fulg. contin. Verg. p. 146 M. Augustin. enarr. in psalm. 103. serm. 1. § 9 (zweimal); de spir. et litt. 65.
erēmus , ī, f. (ερημος, ἡ), die Wüste, Einöde, eremi latibula, Hieron. epist. 82, 3. – dass. erēma , ōrum, n. (sc. loca), Cod. Iust. 11, 57, ...
1. mōlītor , ōris, m. (molior), I) der ... ... Umgeher mit etw., Salvidienum Orfitum, Acilium Glabrionem quasi molitores rerum novarum interemit, unter dem Vorwande, als gingen sie mit Neuerungen um, Suet. Dom ...
super-no , āre, obendarauf schwimmen, Macr. sat. 7, 12, 14. – Gell. 9, 9, 15 Hertz supereminentia.
prōficio , fēcī, fectum, ere (pro u. facio), ... ... I) vorwärts kommen, vom Flecke kommen, A) eig.: cum quinqueremis sola non proficeret, Plin. 32, 4. – B) übtr., ...
adiūtrīx , īcis, f. (adiutor), die Unterstützerin, ... ... die Helfershelferin, α) v. Pers.: reginā adiutrice regem dominum interemit, von der K. unterstützt, Cic.: Minerva adiutrix consiliorum meorum, Cic.: ...
mōlītrīx , trīcis, f. (Femin. zu 1. molitor), die Veranstalterin von etw., Antoniam... quasi molitricem novarum rerum interemit, unter dem Vorwande, sie ginge mit Neuerungen um, Suet. Ner. ...
recessor , ōris, m. (recedo) = anachorita, der Einsiedler, Eremit, Gloss. II, 169, 24 margo.
Buchempfehlung
Der neurotische Tiberius Kneigt, ein Freund des Erzählers, begegnet auf einem Waldspaziergang einem Mädchen mit einem Korb voller Erdbeeren, die sie ihm nicht verkaufen will, ihm aber »einen ganz kleinen Teil derselben« schenkt. Die idyllische Liebesgeschichte schildert die Gesundung eines an Zwangsvorstellungen leidenden »Narren«, als dessen sexuelle Hemmungen sich lösen.
52 Seiten, 3.80 Euro