postīcula , ae, f. (Demin. v. postica), das Hintertürchen, Apul. met. 2, 23.
red-hostio , īre, wieder gleichmachen, erwidern, Acc. tr. 92. Naev. com. 64.
hostiātus , a, um (hostia), mit Opfertieren versehen, Plaut. rud. 270.
hostificē , Adv. (hostificus), feindselig, Acc. tr. 82.
hostissim , Adv. (hostis), feindlich, Plaut. truc. 892 Schoell.
postillāc , Adv. = postea, Plaut. Men. 685 u. 1117.
Ōstiēnsis , e, s. 1. Ōstia.
hostīliter , Adv. (hostilis), feindlich, feindselig, quid ille fecit h., quod hic aut non fecerit aut faciat? Cic.: pleraque loca h. cum equitatu accedere, Sall.: agrum circa h. depopulari, Liv.: h. diripere, Liv. u. ...
Eunostīdae , ārum, m. (Εὔνοστος), Verehrer des Eunostus (eine Schutzgottheit der Mühlen), eine Phratria in Neapel, Corp. inscr. Lat. 6, 1851.
linozōstis , zōstis, Abl. zōstī, f. (λινόζωστις), Bingelkraut, rein lat. Mercurialis (Mercurialis annua, L.), Plin. 25, 38 u.a.
hostificus , a, um (hostis u. facio), feindselig, o dirum hostificumque diem! Acc. tr. 80: qui columnis ac postibus meis hostificum quoddam et nefarium omni imbutum odio bellum intulistis, Cic. de domo 60.
costilātus , a, um (costula), mit Perlen besetzt, Treb. Poll. Gallien. 20, 3 (wo jetzt nach Konjektur bullatos); vgl. Du Cange in v.
prōstitūta , ae, f., s. prōstitūtus.
hostīlitās , ātis, f. (hostilis), die (ausgeübte) Feindseligkeit, Unbill, Cassiod. var. 4, 50, 1 u.a. Eccl.
prōstibula , ae, f. (prosto) = prostibulum no. I (w. s.). Plaut. fr. b. Non. 423, 18. Tert. apol. 6. Gloss. IV, 381, 52.
postīculum , ī, n. (Demin. v. posticum), das Hintergebäude, Hinterhaus, Plaut. trin. 194 u. 1085.
hosticapas (hostis u. capio) = hostium raptor, Paul. ex Fest. 102, 13.
prōstibulum , ī, n. (prosto), I) = προστάς, ... ... . Levit. 21, 7: merces prostibuli, Vulg. deut. 23, 18. – übtr., v. der ... ... Arnob. 6, 13: homo pr., Capit. Macrin. 4, 3: prostibula mancipia, Lampr. Commod. 2, 8. ...
prōstitūtus , a, um, PAdi. (v. prostituo), öffentlich preisgegeben, feil ... ... soror, Verg. cat. 5, 7: infans, Mart.: caput, Arnob.: prostitutissima lupa, Tert. – subst., prōstitūta, ae, f., die öffentliche Dirne, ...
prōstitūtio , ōnis, f. (prostituo), I) die Preisgebung zur Unzucht, Arnob. 2, 16. Tert. de pudic. 6: Plur., mulierum prostitutiones, Lact. 5, 8, 7. – II) übtr., die Entehrung, ...