cūso , āre, Frequ. v. cudo, Prisc. 10, 24.
musso , āre (wie mutio v. Laut mu), I) in den Bart brummen, a) leise vor sich hin murmeln, leise sprechen, halblaut od. kleinlaut reden, bes. von den leisen, schüchternen Reden eines ...
lūsor , ōris, m. (ludo), I) der ... ... 2, 17, 3: vollst. pilarum lusores, Firm. math. 8, 8. – b) = ludio, der ... ... II) übtr.: 1) der Scherzer, Schäkerer, tenerorum lusor amorum, v. Liebesdichter ...
pauso , āvī, āre (pausa), I) eig., innehalten, pausieren, ruhen, cum dolor pausaverit, Cael. Aur.: pausante vomitu, tumore, Cael. Aur.: pausa et quiesce, populus meus, Vulg. 4. Esdr. 2, 24. – II) ...
fūsor , ōris, m. (2. fundo), I) der Gießer, Bildner aus Metall, Ton usw., absol., Cod. Iust. 10, 64: aeris, Cassiod. var. 7, 5, 5. – II) der Gießer, Ausgießer ...
Rūsor , ōris, m. (rusum = rursum), die Gottheit der regelmäßigen Wiederkehr aller Erzeugnisse, Varro b. Augustin. de civ. dei 7, 23 extr.
cūsor , ōris, m. (cudo), der Schläger des Geldes, der Präger, Cod. Iust. 10, 64, 1.
trūso , āre (Intens. v. trudo), tüchtig stoßen, Catull. 56, 6.
1. iusso , ere (iubeo), befehlen, iussitur, Cato r. r. 14.
Ausōn u. Ausona , s. Ausones.
2. iusso = iussero, s. iubeo /.
ac-cūso (accusso), āvī, ātum, āre (ad u. causa), ... ... feram, debes ignoscere etc., Cic.: qua in re primum illud reprehendo et accuso, cur in re tam vetere quicquam novi feceris, Cic. – ... ... Akkusativ, Varr. LL. 8, 66. – Über die Schreibung accusso s. Cassiod. gramm. ...
recūso , āvī, ātum, āre (re u. causa), ... ... si lacessantur, quin armis contendant, Caes.: non recuso, quo minus legant, Cic.: neque recusavit, quo minus legis poenam subiret ... ... stipendio, Caes.: de iudiciis transferendis, Cic. – η) absol.: non recuso, non abnuo, Cic.: ...
ex-cūso , āvī, ātum, āre (ex u. causa), I) entschuldigen ... ... Aur. Vict. epit. 39, 7. – u. so excusor m. Nom. u. Infin., ich werde (mein Nichterscheinen wird ...
causor , ātus sum, āri (causa) = προφασίζομαι(Dosith. 59, 8 K.), ... ... Salv. de gub. dei 3, 2 in. – / aktive Nbf. causo, wovon Infin. causare, Pallad. 3, 25, 3 codd.: causasse, ...
in-cūso , āvī, ātum, āre (in u. causa), jmd. od. etw. beschuldigen, sich über jmd. od. etw. beschweren, alqm, Caes.: alqm graviter ob defectionem, Liv.: alqm probri, Plaut.: alqm luxus ...
abūsor , ōris, m. (abutor), der etw. mißbraucht, ut (adulescentes) abusores rerum suarum esse dicantur, Salv. de gub. dei 8, 4.
clūsor , ōris, m. (cludo), der Einschließer, Einheger, Umringer, Sidon. ep. 8, 6. Vulg. 4. regg. 24. v. 14 u. 16.
iussor , ōris, m. (iubeo) = κελευστής, der Rudermeister, Gloss. II, 347, 28.
amūsos , ī, m. (ἄμουσος), der Musik unkundig, Vitr. 1, 1, 13.
Buchempfehlung
Das kanonische Liederbuch der Chinesen entstand in seiner heutigen Textfassung in der Zeit zwischen dem 10. und dem 7. Jahrhundert v. Chr. Diese Ausgabe folgt der Übersetzung von Victor von Strauß.
298 Seiten, 15.80 Euro