cōn-sēntio , sensī, sēnsum, īre, zusammenstimmen, übereinstimmen, ... ... illam partem esse capienda, Cic. – Passiv unpers., omnium fluminum maximum esse Nilum consentitur, Gell. 10, 7, 1. – m. bl. Infin., ...
cōn-scrībo , scrīpsī, scrīptum, ere, I) = συγγράφω, ... ... , Liv.: duae legiones, quas proxime in citeriore Gallia conscripserat, Caes.: servorum exercitus illum in urbe conscripturum fuisse, Cic. – m. ex u. Abl., ...
dī-stinguo , stīnxī, stīnctum, ere (vgl. στίζω), ... ... Toilette = das Haar abteilen u. dadurch ordnen, capillum, Apul., crinem doctā manu, Sen. poët.: cedo acum crinibus distinguendis, Tert ...
2. exercitus , ūs, m. (exerceo), I) die ... ... exercitus ducere, Sall.: in legatione ducere exercitum, Cic.: alqm exercitui praeficere, Nep.: illum exercitibus praeponere, Iuven. – exercitum scribere, Sall. u. Liv., conscribere ...
cōnsultum , ī, n. (consultus v. consulo), das ... ... . f. in alqm, Liv.: SC. facere contra rem publicam, Cic., contra illum pro religione, Cic.: SC. facere, ut neve... neve etc., Cic.: ...
contrecto , āvī, ātum, āre (con u. tracto), ... ... II) insbes.: a) streichend od. streichelnd betasten, streicheln, capillum (als Mittel gegen Kopfweh), Plin.: leonem (um ihn zu besänftigen), ...
1. commentor , ātus sum, ārī (Frequ. v. comminiscor ... ... gemacht? (v. Philosophen), Cic.: u. so itaque videas barbato rostro illum commentari et unum quodque verbum staterā aurariā pendĕre, Varr. fr.: commentabar declamitans ...
ex-suscito , āvī, ātum, āre, I) emporheben, ... ... vostram huc custodem mihi, Plaut. Curc. 91: te (iuris consultum) gallorum, illum (imperatorem) bucinarum cantus exsuscitat, Cic. Mur. 22. – b) Lebl ...
aestuōsus , a, um, Adj. m. Superl. (aestus), ... ... dah. hitzig von Natur, melimela (mala) aestuosa, Plin.: suillum animal aestuosissimum, Col. – II) wogend, brandend, ...
com-plector , plexus sum, plectī (com u. plecto), ... ... claviculis suis quasi manibus quicquid est nacta complectitur (vitis), Cic.: ubi mollis amaracus illum floribus complectitur, Verg.: u. v. personif. Schlaf, me artior somnus ...
contrārius , a, um (contra), I) gegenüber (auf der ... ... , n., die entgegengesetzte Seite, in contrarium cadere umbras, Plin.: pilum in contr. vertere (ganz umkehren), Plin.: in contr. nare ( ...
concitātio , ōnis, f. (concito), das Sich-in- ... ... des Redners, tanta in eo vis est, id acumen, ea concitatio, ut illum eodem animo dixisse, quo bellavit, appareat, Quint. 10, 1, 114.
assentātio (adsentātio), ōnis, f. (assentor), das unablässige ... ... nullam in amicitiis pestem esse maiorem, quam adulationem, blanditiam, assentationem, Cic.: perdidit illum istaec adsentatio, Plaut. Bacch. 411: quorum (regum) opes saepius assentatio quam ...
Būcephalās , ae, Akk. am, m. u. - ... ... f. (Βουκέφαλος), j. Dsjilum od. Djelim, Form -a, Plin. 6, 77. Curt. ...
discrīmino , āvī, ātum, āre (discrimen), trennen, absondern, ... ... tempora, Liv. – B) insbes., das Haupthaar abteilen, scheiteln, capillum, Apul.: frontem, Apul. – II) übtr., geistig scheiden, ...
admīrābilis , e, Adj. m. Compar. (admiror), ... ... . Wesen, cur plures in omnibus rebus quam in dicendo admirabiles exstitissent, Cic.: illum (luscinium) esse cunctis avibus admirabilem, Phaedr.: ta cotidie admirabilior et melior, ...
Archilochus , ī, m. (Ἀρχίλοχ ... ... Archilochus gehaltenes Edikt, Cic. ad Att. 2, 20, 6: Archilochia in illum edicta Bibuli, mit ihrer archilochischen Bitterkeit, Cic. ad Att. 2, ...
caerefolium (spätlat. cērefolium), ī, n. (χαιρέφυλλον), franz. cerfeuil, unser Kerbel, ... ... 13, 3: ceref., Apic. 4, 119 (wo nach Schuch identisch mit caryophyllum).
cōnservātrīx , trīcis, f. (Femin. zu conservator), die ... ... Iuno, ibid. 3, 9806: v. lebl. Konkr., mechanicae lucernae conservatrices illuminantium flammarum, Cassiod. inst. div. litt. 30: v. Abstr., bonorum ...
auriculārius (in der Vulgärspr. ōriculārius), a, um (auricula), ... ... 6, 7, 3. p. 241, 34 D. u.a.: or. specillum, Cels. 7, 30, 3. p. 320, 21 D. – II ...
Buchempfehlung
Im Alter von 13 Jahren begann Annette von Droste-Hülshoff die Arbeit an dieser zarten, sinnlichen Novelle. Mit 28 legt sie sie zur Seite und lässt die Geschichte um Krankheit, Versehrung und Sterblichkeit unvollendet.
48 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro