īnuleus , s. hinnuleus.
innuleus , innulus , s. hinnuleus, hinnulus.
hinnuleus (hīnuleus, innuleus, īnuleus), ī, m. (hinnus), I) ein junges ... ... 23, 1 (wo Hertz inuleus liest). Plin. 28, 150. Prop. 3, 13, 35 ... ... .). Plin. 28, 150. Solin. 19, 16 M. (inn.): hinnuleus cervus, Scrib. Larg. 13.
damma ( nicht dāma), ae, f., wahrsch. allgemeiner Ausdruck ... ... 972;ς), Iuven. 11, 121. Edict. Diocl. 4, 45: dammae et hinnulei, Solin. 5, 12. – bald = »Antilope, Gazelle«, Plin. ...
hinnulus , ī, m. (hinnus), I) ein junges ... ... vgl. Gloss. ›innulus, ὁ εξ ιππου καὶ ονου‹ – II) = hinnuleus no. II (w. s.), Ambros. de Isaac et anim. 6 ...