coeliōticus , a, um (κοιλιωτικός), magenreinigend, medicamenta, Cael. Aur. chron. 1, 5, 174.
centipellio , ōnis, m. (centum u. pellis), der zweite Magen der wiederkäuenden Tiere, der Blättermagen, Plin. 28, 150.
chamaelygos , ī, f. (χαμαίλυγος), die sonst verbenaca gen. Pflanze, Ps. Apul. herb. 3.
chrȳsallion , ī, n. (* χρυσάλλιον), Flöhkraut, Plin. 25, 140.
bybliothēca , s. bibliothēca a. E.
canthyllion , - yllis , s. anthyllion, -yllis.
contumēliōsē , Adv. m. Compar. u. Superl. ... ... .: c. laedere alqm in contionibus, Cic. – non contumeliosius quam verius compedes eas (urbes) Graeciae appellare, Liv.: certant secum ipsi ... ... contumeliosius eum expulerint, an revocaverint honoratius, Iustin. – contumeliosissime maledicere alci, Cic. Vatin. 29.
circumcellio , ōnis, m. (circum u. cella), eine Art Ketzer-Mönche, die ohne bestimmten Wohnsitz von einem Kloster zum andern zogen, ein Wandermönch, Cod. Theod. 16, 5, 52. Augustin. in psalm. 132, 3 u.a ...
Callicolōnus , ī, m. (Καλλικόλωνος), der schöne Hügel, v. Olymp, Anthol. 369, 7 (376, 7) nach Ungers Verbesserung.
dextrāliolum , ī, n. (Demin. v. dextrale), das kleine Armband, Vulg. Iudith 10, 3.
curculiōnius , s. gurguliōnius.
... u. Akk., tam contumeliosos in se ridet invicem eloquentia, Quint.: contumeliosus est adversus artem orandi, ... ... verba, Sen.: voces, Caes. – u. contumeliosior παρεγχείρησις, Cic.: contumeliosissimum verbum, Quint. – m. in ... ... (est) militibus, Tac.: quod ceteris agentibus contumeliosissimum fuit, Quint.: id contumeliosum est plebi m. folg. Acc. ...
dactyliothēca , ae, f. (δακτυλιοθ ... ... 4. – II) eine Sammlung von Siegelringen u. geschnittenen Steinen, die Daktyliothek, Plin. 37, 11. – Vgl. Mau in Pauly-Wissowa Enzykl ...
chīliodynamia , ae, f. = χιλιοδύναμις, eine uns unbekannte Heilpflanze, Tausendkraft, Plin. 25, 64 D. (Sillig u. Jan chiliodynamum).
chīliophyllon , n. (χίλιοι u. φύλλον), eine uns unbekannte Pflanze, Tausendblatt, Ps. Apul. herb. 18.
com-multiplico , ātus, āre, miteinander multiplizieren, Boëth. art. geom. p. 410, 20 Fr.
bibliothēcula , ae, f. (Demin. v. bibliotheca), eine kleine Bibliothek, Symm. ep. 4, 10.
bibliothēcālis , e (bibliotheca), zur Bibliothek gehörig, thesaurus, Bücherschatz, Sidon. ep. 8, 4: copia, Mart. Cap. 2. § 139.
bibliothēcārius , ī, m. (bibliotheca), der Bibliothekar, M. Caes. b. Fronto ep. ad M. Caes. 4, 5 p. 68, 16 N. u. Gloss. IV, 488, 37. Vgl. Löwe Prodr ...
circumcelliōnicus , a, um (circumcellio), den Wandermönchen eigen, fortitudo, Augustin. c. litt. Petil. 2. § 208.
Buchempfehlung
Camilla und Maria, zwei Schwestern, die unteschiedlicher kaum sein könnten; eine begnadete Violinistin und eine hemdsärmelige Gärtnerin. Als Alfred sich in Maria verliebt, weist diese ihn ab weil sie weiß, dass Camilla ihn liebt. Die Kunst und das bürgerliche Leben. Ein Gegensatz, der Stifter zeit seines Schaffens begleitet, künstlerisch wie lebensweltlich, und in dieser Allegorie erneuten Ausdruck findet.
114 Seiten, 6.80 Euro