1. centurio , āvī, ātum, āre (centuria), in ... ... – absol., centuriat Capuae, Cic. – Scherzh., eripiam ego hodie concubinam militi, si centuriati bene sunt (gut organisiert) maniplares mei, Plaut. mil. ...
congruus , a, um (congruo), a) übereinstimmend, ... ... quibus cum audiret aetati congrua, Lampr. Heliog. 11, 5: polliciti victui congrua militibus, Amm. 29, 5, 15. – absol., c. partes, Pallad ...
recursus , ūs, m. (recurro), der Rücklauf, ... ... a) im allg.: facilis ad bonam valetudinem, Cels.: ad pristinum ordinem militiae, Val. Max. – b) insbes., als jurist. t. t., ...
prae-opto , āvī, ātum, āre, I) lieber wollen, ... ... equitis filiam nuptiis generosarum, Nep.: suas leges Romanae civitati, Liv.: otium urbanum militiae laboribus, Liv. – / praeoptarit dreisilbig, Catull. 64, 120.
assuētus (adsuētus), a, um (assuesco), I) Part. Perf. ... ... Fabri Liv. 24, 23, 10), assueti collis cultores, Liv.: duces assueti militibus, Liv.: subst., assueti, die gewohnte Umgebung, Curt. 9, ...
ēvocātio , ōnis, f. (evoco), I) das Heraus ... ... Aufruf, zu den Waffen zu greifen, das Aufgebot, ev. militiae, Iul. Val. 2, 7. p. 83, 29 m. cod ...
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... Sall.: posterum diem pugnae, Caes.: pretium frumento, Cic.: aera (Sold) militibus, Liv.: singulis fines imperii, Sall.: certos mihi fines terminosque constituam, extra ...
cōnsilium , ī, n. (consulo), der Rat, ... ... non est consilium, Sall. Iug. 85, 8: consilium esse rati, ut se militibus committerent, Liv. 24, 30, 12. – quid sui consilii sit ( ...
... ) mit Dat. wem? militibus in contione agros ex suis possessionibus, Caes.: his amicitiam regis ... ... in cellam gratis, Cic.: maturum reditum patrum sancto concilio, Hor.: sestertios centenos militibus, Auct. b. Alex.: ego vero tibi profiteor atque polliceor eximium et ...
... exponunt, Caes.: ut ipse in cohortandis militibus pronuntiaverat, ausgesprochen hatte, Caes. – II) insbes.: ... ... Suet.: pecuniam pro reo, Cic.: populo munus, Suet.: vocatis ad contionem (militibus) certa praemia, Liv.: militibus donativum, Suet.: praedam, Curt. – ...
2. exercitus , ūs, m. (exerceo), I) die ... ... ad rempublicam libertatemque defendendam comparare, Cic.: exercitum conficere, Cic., exercitum invictum ex paternis militibus conficere, Cic.: exercitum cogere, Caes.: exercitum repente conflare, Cic.: exercitum paucis ...
auspicium , ī, n. (st. avispicium), die ... ... auspicia non habent, Cic.: quod nemo plebeius auspicia haberet, Liv.: habere auspicium domi militiaeque, Liv.: dah. auspicia ponere, die Auspizien abgeben = die Magistratsstellen ...
cunīculus , ī, m. (iberisches Wort), I) das ... ... Liv.: cuniculi tecti, Hirt. b. G.: cuniculi transversi, Liv.: c. delectis militibus eo tempore plenus, Liv.: – u. agere cuniculum (auch m. ...
suscēnseo , cēnsuī, cēnsum, ēre, auf jmd. aufgebracht-, ... ... , quod etc., Cic.: s. alci leviter, quod etc., Cic.: non esse militibus suscensendum, quod etc., Caes. – e) mit folg. Acc. ...
1. possessio , ōnis, f. (possideo), I) der ... ... .: habere in Italia pretiosas possessiones, Nep.: trans Rhodanum vicos possessionesque habere, Caes.: militibus in contione agros ex suis possessionibus polliceri, Caes.: detrahere de possessione (an ...
scīscitor , ātus sum, ārī (scisco), I) etw. ... ... Ter.: sciscitari, uter Porsena esset, Liv.: ut respiceret Burrum et sciscitaretur, an militi imperanda caedes esset, Tac.: de Domitio sciscitare, ubi sit, quid cogitet, ...
flāgitium , iī, ( zu flagito, jmd. anschreien, also ... ... facinora, Sall. (vgl. no. II): flagitia atque dedecora, Suet.: illa militiae flagitia, schmähliche Behauptungen, Tac.: ista flagitia Democriti, schandbare Äußerungen, ...
1. exercitus , a, um, PAdi. (v. exerceo), ... ... (s. Nipp. Tac. ann. 3, 67), tantis rebus, Tac.: militiā, bello, Tac.: ad cubituram magis sum exercita, Plaut. cist. fr. ...
coërcitio , ōnis, f. (coërceo), I) die Einschließung ... ... c. peccatorum, Lact.: c. capitalis, Lebensstrafe, ICt.: damnum aliamque coërcitionem militiam detrectantibus inhibere, Liv.: Plur., Tac. ann. 3, 26. Augustin. ...
clēmenter , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... et moderate ius dicere, Cic.: c. a consule accepti, Liv.: c. ductis militibus, friedlich, ohne Plünderung, Liv.: c. ferre alqd, Cic.: c. ...
Buchempfehlung
Seine naturalistische Darstellung eines Vater-Sohn Konfliktes leitet Spitteler 1898 mit einem Programm zum »Inneren Monolog« ein. Zwei Jahre später erscheint Schnitzlers »Leutnant Gustl" der als Schlüsseltext und Einführung des inneren Monologes in die deutsche Literatur gilt.
110 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro