super-habeo , ēre, I) darüber haben, cataplasma, ... ... , 20, 7. – II) noch darüber haben, duas solas partes minoris numeri, Boëth. inst. arithm. 1, 28.
suspīciōsē , Adv. (suspiciosus), mit Argwohn, verdächtig, auf Verdacht erregende Weise, alqd dicere, Cic.: suspiciosius aut criminosius dicere, Cic.
fulminātor , ōris, m. (fulmino), der Blitzeschleuderer, Arnob. 6, 23. Apul. de mund. 37 (neben fulgurator u. tonitrualis).
germinātio , ōnis, f. (germino), I) das Hervorsprossen, Plin. u. Col. – II) meton. = der Sproß, Plin. 17, 124.
abōminātio , ōnis, f. (abominor), die Verabscheuung, der Abscheu, Eccl. – meton., ein Greuel, Scheusal, Eccl.
minusculus , a, um (Demin. v. Compar. minor), etwas klein, -kleiner, cupa, Cato: villa, Cic.: nomen, Plaut.: epistula, Cic.: theatrum, Vitr.
ēlūminātus , a, um (ex u. lumen), des Lichtes beraubt, geblendet, gemino obtutu, Sidon. epist. 8, 11, 11.
avonōmicus , a, um (avus u. nomino), nach des Großvaters Namen gebildet, nomen, (Serg.) explan. in Donat. 537, 7.
carminātio , ōnis, f. (2. carmino), das Bearbeiten mit dem Wollkamm, das Krempeln, Plin. 11, 77.
termlnātus , ūs, m. (termino), die Abgrenzung, Abmarkung, altes Gesetz b. Frontin. aqu. 129.
fulminātio , ōnis, f. (fulmino), das Blitzeschleudern, Blitzen, der Blitz, Sen. nat. qu. 2, 12 in.
carminātor , ōris, m. (2. carmino), der Krempler, lanarius, Corp. inscr. Lat. 11, 1031.
germinātus , Abl. ū, m. (germino), das Hervorsprossen, Plin. 15, 34 u.a.
per-rīmōsus , a, um, voller Ritze, Varro r. r. 1, 51, 1 (Schneid. paeminosa).
2. fulminātus , a, um, s. fulmino.
dēnōminātio , ōnis, f. (denomino), a) die Benennung, Angabe, Cod. Theod. 6, 4, 13. § 2: civium, Euanth. de com. p. 5 Reiff. – b) als mathem. t. t., die Benennung, ...
coacervātio , ōnis, f. (coacervo), die Aufhäufung, ... ... eig.: aliorum super alios ruentium, Sen. de vit. beat. 1, 3: minorum corpusculorum, Chalcid. Tim. 203: stratae viae, Isid. 15, 16, 7 ...
agnōminātio , ōnis, f. (ad u. nomino), als rhetor. Figur = παρονομασία, das Zusammenstellen zweier dem Klange nach ähnlicher, der Bedeutung nach ganz verschiedener Wörter, die Paronomasie (wie lenones u. leones u. dgl.), s. ...
trānsmissus , ūs, m. (transmitto), I) die Überfahrt, Hibernia dimidio minor, ut aestimatur, quam Britannia, sed pari spatio transmissus atque ex Gallia est in Britanniam, Caes. b.G. 5, 13, 2: Sallustius transitum transmissumque navibus factum › ...
nōminātīvus , a, um (nomino), a) zur Nennung gehörig, als gramm. t. t., interrogationes, Prisc.: casus nominativus u. subst. bl. nominativus, der Nominativ, Varro LL. u.a.: nomina singulari nominativo, ...