immisericors , cordis (in u. misericors), unbarmherzig, v. Pers., Cic. de inv. 2, 108. Gell. 14, 4, 3. Vulg. Ierem. 50, 42. Ambros. enarr. in psalm. 1. § 9 extr.: ...
mīscelliōnēs appellabantur, qui non certae sunt sententiae, sed variorum mixtorumque iudiciorum sunt, Paul. ex Fest. 123, 7.
miserevīvium , iī, n. (misere u. vivo), die auch proserpinaca gen. Pflanze, Ps. Apul. herb. 18.
miserimōnium , iī n. (miser), das Elend, der Jammer, Laber. com. 18.
miserābiliter , Adv. (miserabilis), I) kläglich, jämmerlich, auf mitleidswürdige (Mitleid erregende) Weise, miserab. emori, Cic.: cadere, Curt.: loqui, Cels.: rogare, Sen.: laudare, eine auf Erregung des Mitleids berechnete Leichenrede halten, Cic.: miserabilius dicere, Sen. – II) ...
im-miserābilis , e (in u. miserabilis), I) nicht bemitleidet, si non periret immiserabilis captiva pubes, ohne Erbarmen, Hor. carm. 3, 5, 17. ...
misericorditer , Adv. (misericors), barmherzig, mitleidig, Claud. Quadrig. ... ... p. 59 B. – Compar. misericordius, Augustin. epist. 153, 21; de doctr. Christ. 1, 16. – Superl. misericordissime, Augustin. de catech. rud. 25 ...
immisericordia , ae, f. (immisericors), die Unbarmherzigkeit, Tert. de spect. 20.
immisericorditer , Adv. (immisericors), unbarmherzig, Ter. adelph. 663. Augustin. de lib. arbitr. 3, 9. § 28 extr. Cassiod. in psalm. 118, 87.
... , 8, 9. – Dav. Emisēnus , a, um, emisenisch, Emisena urbs = Emissa, Capit. Macrin. 9, 1: Plur. Emīsēnī, ōrum, m., die Einw. von Emisa, die Emisener, Treb. Poll. Gallien. 3, 4.
ab-levo , āre, abnehmen, erleichtern, alienis dispendiis famen suam, Ambros. ep. 68, 3 extr.: quae (misericordia) sola solet ablevare miserias, Heges. 5, 2, 80.
re-mīsceo , mīscuī, mīstum u. mīxtum, ēre, I) wieder mischen, -vermischen, animus suae naturae remiscebitur, Sen. ep. 71, 16. – II) vermischen, vis veneni remixta cibo, Sen. de const. sap ...
pincerna , ae, m. (πίνω trinke, u. κεράννυμι, mische), der Getränkemischer, dah. der Mundschenk, Ps. Ascon. ad Cic. II. Verr. 1, 67. p. 179, 2 B. Lampr. Alex. ...
pro-mīsceo , mīxtus, ēre, vorher mischen, Apic. 4, 181.
intermixtio , ōnis, f. (intermisceo), das Dazwischenmischen, nullā intermixtione alienorum, Mar. Victorin. 1, 18, 19. p. 64, 25 H.
super-misceo , ēre, darüber-, dazumischen, Itala Osee 4, 2 (bei Cypr. ad Demetr. 9).
... es? Cornif. rhet.: eiusdem miseriis ac periculis commovetur, Cic.: commoti patres vice fortunarum humanarum, Liv. – ... ... Harnisch bringen, empören, qui me commorit, flebit, Hor.: inclinatam ad misericordiam contionem rursus asperā in ... ... eine gemütliche Stimmung, magnum et acerbum dolorem, Cic.: alci misericordiam, Cic.: miserationem, Quint.: summum odium in alqm (v. einem ...
... – mit folg. Acc., o me miserum! o ich Ungl.! o über mich Ungl.! Cic.: o fortem ... ... folg. Genet., o mihi nuntii beati! Catull. 9, 5: o miserae sortis, Lucan. 2, 45. – o si, o ...
vae , Interi. (griech. ουαί, gotisch wai, ... ... Plaut., Verg. u. Hor. – b) m. Dat.: vae misero mihi! Ter.: so auch vae mihi! Ter. u.a.: ...
Pān , Genet. Pānis u. Pānos, Akk. nur ... ... = πάων, der Weidende), Pan, ein bes. in Arkadien heimischer Wald-, Weide- und Hirtengott, Schutzgott der zahmen u. wilden Herden, Beschützer ...
Buchempfehlung
Diese »politische Komödie in einem Akt« spiegelt die Idee des souveränen Volkswillen aus der Märzrevolution wider.
30 Seiten, 4.80 Euro