monimentum , s. monumentum.
monimentārius , s. monumentārius.
monumentum (monimentum), ī, n. (moneo), alles, was ... ... Tagebücher (Memoiren) empfohlen werden, Cic.: monimenta belli componere, eine Geschichte des Krieges verfassen, Tac.: ... ... Cic.: amoris, Verg.: Saguntos fidei erga Romanos magnum quidem sed triste monimentum, Denkmal = Beispiel, Flor. 2, 6, 3 ...
cōn-fero , contulī, collātum (conlātum), cōnferre, I) zusammentragen ... ... eig.: parentes et coniuges illuc, Tac.: nihil domum suam, Nep.: pecunias monimentaque ex fano Herculis in privatam domum, Caes. – suas rationes et copias ...
ex-cutio , cussī, cussum, ere (ex u. quatio), ... ... omnes eorum delicias, omnes ineptias, Cic.: verbum, Cic.: verum, Sen.: nostri monimenta laboris, Ov.: probationes, Plin. ep.: unum quemque eorum, ins Verhör ...
būbulus , a, um (bos), zum Rind gehörig, ... ... u. so cottabi, das Klatschen solcher Peitschen, Plaut.: u. monimenta, Peitschenhiebe, Plaut.: censio, Strafe mit der Peitsche (Knute), Plaut ...
homōnymus , a, um (ὁμώνυμος), gleichnamig, nomina, Prisc. 15, 38. Consent ... ... ōrum, n. (ὁμώνυμα), gleichnamige Wörter, Homonymen, Quint. 8, 2, 13.
inveterāsco , āvi, āscere (invetero), alt werden, I) ... ... ) iam insedit ac nimis inveteravit in populi Romani nomine, Cic.: res nostrae litterarum monimentis inveterascent et corroborabuntur, Cic.: passiv medial, inveterata licentia, Suet. Nero ...