mūniceps , cipis, Genet. Plur. gew. cipum, c ... ... I) der Bürger eines Munizipiums, der Munizipalbürger, municeps Cosanus, Bürger aus Kosa, Cic.: municeps eius municipii, Hermog. dig. – II) prägn., mit jmd. ...
com-mūniceps , cipis, m., aus demselben Munizipium, Corp. inscr. Lat. 3, 3285: c. noster, Augustin. conf. 6, 14.
Compsa , ae. f., Stadt der Hirpiner im Gebirge von Samnium ... ... aus od. von Kompsa, kompsanisch, Consanus (= Compsanus) municeps, Cic. Verr. 5, 158: C. Trebius, Liv.: ager, Liv. ...
mūnicipes , s. mūniceps /.
mūnicipium , iī, n. (municeps), ein Munizipium, d.i. eine Stadt außer Rom, bes. in Italien, die nach eigenen Gesetzen von eigenen Magistraten (decuriones) verwaltet wird u. zugleich das römische Bürgerrecht hat, d.i. alle Privilegien ...
mūnicipātus , ūs, m. (municeps), das Bürgerrecht, Corp. inscr. Lat. 3, 268: übtr., noster m. in caelis, Tert. de coron. mil. 13: municipatum in caelis esse pronuntians, Tert. adv. Marc. 3, 24: ...
Suessa , ae, f., I) uralte Stadt der Aurunci in ... ... . – Dav.: A) Suessānus , a, um, suessanisch, municeps, Cic. ad Brut.: subst., in Suessano, im Suessanischen, Cato ...
Ameria , ae, f. (Ἀμερία), ... ... Plin.: u. so retinacula, Verg.: pira, Plin.: mala, Col. – municeps, Munizipalbürger aus Ameria, Cic. – subst., a) Amerīnī, ōrum ...
Anagnia , ae, f. (Ἀναγνία ... ... – Dav. Anagnīnus , a, um, anagninisch, aus Anagnia, municeps, ein Munizipalbürger aus A., Cic.: compitum (s. vorh.), Liv ...
Tagaste , Stadt in Numidien, südöstl. von Hippo regius u ... ... tagastensisch, oppidum, Plin. 5, 30 (Jan u. Detl. Tagesense): municeps Thagastensis, Augustin. conf. 2, 3, 5.
contubernālis , is, c. (con u. taberna), der ... ... . Arrius proximus est vicinus (Gutsnachbar); immo ille quidem iam contubernalis, Cic.: municeps tu meus et condiscipulus et ab ineunte aetate c., Plin. ep.: ille ...