Pōmōna , ae, f. (pomum), die Göttin ... ... . Solin. 22, 17. – Dav. Pōmōnālis , e, pomonalisch, der Pomona, flamen, Varro LL. 7, 45. – u. Pōmōnal , ālis, n., der Tempel der Pomona, ...
gnōmōn , onis, m. (γνώμων), I) der Zeiger, Weiser an der Sonnenuhr, Vitr. 9, 1, 1. – II) das Winkelmaß, Vitr. 1, 6, 14.
... Σαλομών, Σολομών המלש, dah. auch Solomon geschr.), Solomon, Sohn Davids, Prud. ham ... ... – Dav.: A) Salomōnius (Solomōnius), a, um, salomonisch, Eccl. – B) Salomōniacus , a, um ...
Solomōn , - mōnius , s. Salomōn.
euzōmon , ī, n. (εὔζωμον) = eruca (no. II), Plin. 20, 126.
... venerit mi? re ipsā modo commonitus sum, Plaut. trin. 1054: meretricem commoneri quam sane magni referat, ... ... – m. Acc. rei, cum amice aliquid commonemus, eine freundliche Erinnerung aussprechen (Vorstellung machen), Quint. 6, 1, 50: postquam praeparata satis, quae commonet usus, Sil. 13, ...
... 136. Fest. 205, 12 (wo jetzt getrennt promonet). – als t. t. der Haruspizin, de impendentibus periculis maximis voce Iovis optimi maximi promoneri, Cic. de har. resp. 10 (vgl. promonstra). – / Cic. ad Att. 4, 12 extr. liest Müller ...
homōnyma , ōrum, n., s. homōnymus.
bōmonīcae , ārum, m. (βωμονικαι), Sieger am Altar, lacedäm. Jünglinge, die sich um die Wette am Altar der Artemis Orthia geißeln ließen, um ihre Standhaftigkeit zu beweisen, Serv. Verg. Aen. 2, ...
homōnymus , a, um (ὁμώνυμ ... ... . Orig. in psalm. 36. hom. 4. – subst., homōnyma, ōrum, n. (ὁμώνυμα), gleichnamige Wörter, Homonymen, Quint. 8, 2, 13.
homōnymia , ae, f. (ὁμωνυμία), die Gleichnamigkeit, Fronto de diff. (VII) 525, 14 K.
gnōmonicus , a, um (γνωμ ... ... Vitr. – II) subst.: 1) gnōmonica, ae, f. u. gnōmonicē, ēs, f. (γν ... ... u. Plin. – 2) gnōmonicī, ōrum, m., Erfahrene in der Gnomonik, Gnomoniker, Solin. 37, 3.
com-mōnstro (archaist. commōstro), āvī, ... ... , Ter.: aurum alci, Cic.: viam, Cic. – / conmonstrasso = commonstravero, Plaut. Epid. 437 G: parag. Infin. commonstrarier, Ter. Phorm. 305. – Archaist. synk. Form, commostras, ...
pycnocomon , ī, n. (πυκνόκομον), eine Pflanze, nach Kolumna der Teufelsabbiß (Scabiosa succisa, L.), nach Sprengel andornartiger Wolfstrapp (Leonurus Marrubiastrum, L.), Plin. 26, 57.
pentatomon , ī, n. (πεντάτομον) = pentapetes (w. s.), Ps. Apul. herb. 2.
commonitio , ōnis, f. (commoneo), die Erinnerung, Quint. 4, 2, 51 u. spät. ICt.
commonitor , ōris, m. (commoneo), der Erinnerer, Symm. epist. 7, 105 zw.
prōmōnstra , ōrum, n. = prodigia, Paul. ex Fest. 224, 9.
re-commoneo , ēre, wieder erinnern, Eccl.
lithognōmōn , onis, m. (λιθογνώμων), der Steinkenner, Ambros. in psalm. 118. serm. 16. § 41.
Buchempfehlung
Autobiografisches aus dem besonderen Verhältnis der Autorin zu Franz Grillparzer, der sie vor ihrem großen Erfolg immerwieder zum weiteren Schreiben ermutigt hatte.
40 Seiten, 3.80 Euro