sē-cerno , crēvi, crētum, ere, ab - od ... ... centum denos in orbes, Ov. – m. ab u. Abl., Europen ab Afro, Hor.: inermes ab armatis, Liv.: se a bonis, Cic.: ...
Corcȳra , ae, f. (Κέρκυρ ... ... Korinth kolonisiert, mit den Hauptstädten Corcyra (am Vorgeb. Phalakrum) u. Cassiope (s. 2. Cassiope), j. Corfu, Cic. ep. 16, 7 u. 9 ...
quam-quam , Coni., wenn auch noch so, deutsch ... ... ann. 12, 65. – δ) ohne Verbum, αα) in der Aposiopese: quamquam o! – sed superent etc., Verg. Aen. 5, 195. ...
locuplēs , ētis (locus u. *pleo), I) begütert ... ... .: multo locupletior in dicendo, Cic.: oratio, Cic.: Latinam linguam non modo non inopem, sed locupletiorem etiam esse quam Graecam, Cic. – b) glaubwürdig, ...
dis-cerno , crēvī, crētum, ere, absondern, trennen, ... ... septem discretus in ostia Nilus, Ov.: quod moenibus cingebatur, ita repente atrā nube coopertum fulguribusque discretum est, ut etc., von Blitzen zerteilt, durchzuckt, Tac.: ...
Bosporus u. Bosporos (Bosphorus), ī, m. (Β ... ... Strömung u. der herrschenden Stürme bei den Schiffern berüchtigt, j. Straße von Konstantinopel, Varr. r.r. 2, 1, 8. Mela 1, 1, ...
per-maneo , mānsī, mānsum, ēre, fort und fort bleiben ... ... ira inter eos intercessit, quae permansit diu, Ter.: Athenis iam ille mos a Cecrope permansit, Cic.: mundi partium coniunctio... perdiuturna, permanens ad longinquum et immensum paene ...
bipartio u. bipertio (īvī), ītum, īre ( ... ... divisio, Varr. LL.: ex altero genere, quod erat bipartitum, Cic.: bipertiti Aethiopes in orientem occasumque versi, Plin. – dah. Abl. bipartītō ...
sub-iaceo , iacuī, ēre, I) unten liegen, unter ... ... Sache unterworfen-, ausgesetzt-, preisgegeben sein, vita multis casibus subiacet, Apul.: inopes divitum impotentiae subiacent, Apul.: qui virgarum magistralium ictibus terrorique subiaceat, Vopisc.: viliores ...
... or. 19. – c) (gramm. t.t.) 1) = apocope (w.s.), Prisc. partit. XII vers. Aen. 12. § 212 p. 511, 27 K. – 2) = syncope, Prisc. 3, 42 u. 7, 24.
abscīsio , ōnis, f. (abscido), I) das Abschneiden ... ... . 100. – III) als rhet. Figur (sonst praecisio u. aposiopesis gen.), das Abbrechen mitten in der Rede, ...
... vollführen, Liv.: mandata, vollziehen, Cic.: vitam inopem et vagam, fort u. fort führen, ... ... verschaffen, Cic.: belli reliquias, Liv. u. Iustin.: si quid operis tibi etiamnum restat, id maximo opere censeo persequendum, Cic. – h) betrachtend-, erklärend-, beschreibend ...
opulentus , a, um (ops), reich an fördernden Mitteln (Ggstz ... ... m. Genet. (an), opulenta honorum copia, Hor.: provinciae nec virorum inopes et pecuniae opulentae, Tac. hist. 2, 6 Nipperd. (Halm u. ...
Aristīdēs , is u. ī, Akk. em u. ... ... sind: I) Sohn des Lysimachus aus der Phyle Antiochis u. dem Demos Alopeke, der durch seine Gerechtigkeitsliebe bekannte Athener, Zeitgenosse u. Nebenbuhler des Themistokles, ...
tentōrius , a, um (tendo), zum Aus - oder Aufspannen dienlich, pelles, Felle zu Zelten, Valer. bei Treb. ... ... .: circum saucios milites inserens in tentoria caput, Liv.: incisis tabernaculorum funibus suismet tentoriis coopertos trucidabant, Tac.
calamitōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... schmerzlich betrübt, homines miseri et fortunā magis quam culpā calamitosi, Cic.: ut inopes (magis amicitiarum praesidia quaerant) quam opulenti et calamitosi quam ii, qui putentur ...
tabernāculum , ī, n. (taberna), das zu einer taberna ... ... .: totos dies in litore tabernaculo posito perpotabat, Cic.: incisis tabernaculorum funibus suismet tentoriis coopertos trucidabant, Tac.: ex praetorio in tabernaculum suum confusus concessit, Liv.: alqm in ...